Bölüm 31 Bahar üzüne sepilen su çilelerinin tesiri ile oyanmağa başladı. Yaşar onu qonaq otağındakı divana uzatmış ,elinde su olan stekan ile yanında oturmuşdu. Üzünde telaş, gözlerinde qorxu ona baxırdı. Bahar dikelmek isteyende elinden tutub ona kömek etmeye çalışsa da, qız redd etdi ve özü qalxmağa başladı. -Necesen?- sesi de simasından ferqlenmirdi. Bahar başını tesdiq ile buladı ve udqundu. -Yaxşıyam, sadece başım fırlandı. -Hazırlaş , hekime gedek, - Yaşar ayağa qalxdı, amma Bahar derhal etiraz etdi. -Lazim deyil. -Men senden soruşmuram. Dur ve hazırlaş, - onun sesinde açıq-aşkar tehdid var idi. Bahar ise heç terpenmedi ve artıq herekete gelen erinin ardınca -Getmesem ne edeceksen ki?- deye istehza ile dillendi.- Her şeye etdiyin kimi ,mecbur edeceksen?- kinaye üzünü sardı. Yaşar ayaq saxlayıb elindeki stekanı sıxmaqla meşğul idi, amma ona teref çevrilmirdi. -Sen bundan artıq heç neyi bacarmırsan. Hamınız belesiz. Neyise mecburi şekilde etmekle kişiliyinizi sübut edirsiz. Eslinde ise, zeif ve kömeksiz varlıqlarsız. Yere zerbe ile vurulan stekan çilik-çilik oldu. Sese diksinmeye macal tapmamış onun qollarından tutub sıxan Yaşar qızı silkeleyende , Baharın böyümüş gözleri öz hedeqesini terk etmekde idi. -Men neyi bacardığımı sene göstermişem! Senin kimi biri mene ağıl öyrede bilmez! Başına ne gelirse , sen özün günahkarsan! - onun dişleri bir-birine sıxılır, çenesi eseb titreyişi ile esirdi. -Meni özümden çıxarma! -Burax! İncidirsen!- Bahar dolan gözlerini yumdu ve onun elinden qurtulmaq üçün cehd etdi, amma her şey boşuna idi. Qızın arıq , zeif qollarını ilan kimi saran kobud barmaqlar öz izini çoxdan ağ deride qoymuşdu. Yaşar onu arxaya iteleyerek geri çekildi ve eli ile alnını tutdu. -Günah mendedir ki, senin kimi birini fikirleşirem. Sen buna layiq deyilsen! Ona göre payına düşen ezabı çekerek yaşa, vaxtı gelende de seni en adi zibil kimi tullayacağam! - sözler Baharın onsuz yaralı qelbini deşib keçdi ve hele durmayan qanı bir az daha axıtdı. Yaşar yuxarı

[1] 2 3 ... 7 >>