o, sesine heyfi gelmeden ucadan hayqıraraq ağlayırdı. Onun bu halından memnun olacağını gözleyen Yaşar ise eksini hiss edir; o, qızın ağlamasına dözmeden başını elleri arasına alıb , -Sus!- deye çemkirirdi. Onu eşitmeyen Bahar ise eksini edir ve ağrının tesirini havaya buraxmaq cehdleri onu heqiqeten rahatladırdı. Baharın sesi televizordakı müğenninin sesi ile qarışır ve bütün otağı öz cengine alırdı. Yaşar eseb ile yuxarı çıxdıqdan sonra deqiqeler keçmiş, yerinde hereketsiz uzanan Bahar indi kiçik hıçqırıqlar içerisinde boş nezerlerini tavana dikmişdi. "Şşş, balaca qız, şşş, hamısı keçecek, hamısı unudulacaq... Sakit ol, sakit...Sen dinme, sen şikayetlenme..." Bahar yorğunluğa batan gözlerini yumdu ve özünü , ezaba düçar olmuş bedenini derin yuxuya teslim etdi. Yaşar hamamdan çıxandan beri artıq bir saat keçmişdi. O, pencereden boş olan küçeni seyr edir ve az önce orada dayanan avtomobilin rengini xatırlamağa çalışırdı. Eger , bir daha hemin insanı burada görse, ne edeceyini düşünmek bele istemirdi. Senan az imiş kimi , indi de Cavidan onun eseblerini sınayır ve bu eseb partlamasının düz ortasında her zaman Bahar dayanırdı. Az önce etdiklerini xatırladıqca, Yaşar özüne nifret edir, lakin bir az sonra haqq qazandırıb , yeniden ürek ile beyin mübarizesinde nifret qaynayan hisslerini qalib çıxarırdı. Aşağıda televizorun sesi dinmirdi. Yaşar dünen huşunu itiren Baharı xatırlayıb, özünü sadece yoxlamaq lazım imiş kimi fikirler ile rahatladaraq aşağı endi. Qurşağından aşağı sarıdığı desmalı divana çatana yaxın berkitdi, sanki az önce burada çılpaq olan o deyilmiş kimi. Yere atdığı geyimlerini; köyneyini, penceyini ve şalvarını yığıb ayağa qalxanda Bahara nezer yetirdi. Pultu eline alıb, onu tenge getiren televizorun sesini kesdi. Bahar üzerini Yaşar terefinden cırılmış paltarı ile örtmeye çalışmışdı. Yatırdı, amma Yaşar onun yatısında qeribelik sezib qıza toxunmağa çalışdı. Elini az önce onun qolları arasında istiden yanan qızın derisine toxunduranda şok yaşadı.

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>