Selim,-dedi özüne gelerek.
-Ele -bele maraqlı geldi.İstesen ,cavab verme. Mecbur deyilsen.
Aylin Selime baxaraq önce susdu. Sadece Selime baxdı.
"Seni sevirem " demek istese de,dili başqa sözler serf etdi.
-Yox sevmemişem. Men mekteb vaxtı oxumalı olduğumu bilirdim. Ona göre de heç de beynimi sevgi ile yormurdum. Sonra da ne bilim ,heç üreyime yatan olmadı.
Eşitdiyi sözler niyesini anlamasa da,Selimi sevindirmişdi.
-He..Anladım..
-Men de sene sual verecem... -deyerek Aylin Selime baxdı.Selimin sual gözleyen baxışları altında sözüne davam etdi.
-Sence sevgi bir defe olur,yoxsa bir neçe defe?...
Selim duruxdu...Bu suala ne cavab vere bilerdi axı... Aylin hele de ondan cavab gözleyirdi.
-Sevgi bir defe olur,Aylin. Ola biler ,heyatına bir neçe defe sevgi adında kimse girsin. Amma onlardan yalnız sonuncu esl sevgidir. Başqalarının görünüşünü seversen,amma sevdiyin insanın esas qelbini seversen.
Selim danışdıqca Aylin ona heyran -heyran baxırdı. Nece de gözel danışırdı. Aylin bilmirdi , Sara Selim sonuncu sevgisidir yoxsa yox.
Döner yedikden sonra bir az gezdiler. Şeherde adam elinden gezmek de çetin idi. Her kes sevgilileri ile ,erleri ile el-ele gezirdi. Aylin onlara baxanda gözleri doldu. Selim yanında idi ,Aylin onu sevirdi,lakin Selim ile yad kimi idiler. El-ele tutmaq isterdi Selim ile. Aylini sevmesini isteyirdi. Lakin Selim ona aid deyildi. Bu vaxt Aylin yolda yaşlı bir kişinin şirin pambıq satdığını gördü. Fikirleri derhal dağıldı.
-Şirin pambıq, - deyerek uşaq kimi sevindi.
-Sen sevirsen?-tebessümle Ayline baxdı. Aylin ona kiçik bir qız uşaqlarını xatırladırdı. Adi bir şey onu xoşbext etmeye bes edirdi. Ele mesum idi ki,ona qıymaq istemirdi adam. Ter gül kimi idi. Yazılmamış beyaz vereq kimi idi.
-Hem de nece. Uzun zaman oldu yemeyeli.
Selim qeyri-ixtiyari Aylinin elinden tutub celd addımlarla yaşlı kişiye yaxınlaşdı. İki dene pambıq aldı. Hele de Aylinin elini tuturdu. Aylin çaşqınlıqla elini tutan Selimin eline baxdı. Selim özüne gelib celd

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 >>