yatağı bölüşeceyi kimi ümidi de yox idi. Elbetde , o, gece onu bağrına basan erinin peşmançılıq hisslerinden tamamile xebersiz idi. Yaşar seher tezden xestexanaya getmişdi deye ev boş idi. Amma Bahar hamama girib çıxana qeder o artıq eve qayıtmışdı. Yaşar bu gün işe getmeyeceyi xeberini çoxdan Ayaza vermiş ve bu yoxluğun bir neçe gün çekeceyini bildirmişdi.
Hamamdan çıxan Bahar erini qarşısında görende, gözlerindeki heyretle ona baxdı ve serbestlikden açıq qoyduğu bedenini desmal ile örtmeye çalışdığı bir zamanda Yaşar yaxınlaşıb qızın elini saxladı.
-Nedir? Neyi gizletmeye çalışırsan?- onun üzündeki bic gülümseme Baharın heç de xoşuna gelmedi.
-Mmen, sadece...- Bahar sözleri bir-birinin ardınca düzmekde çetinlik çekerken, Yaşar artıq elini atıb onun çılpaq bedenini özüne teref çekmişdi. Ele hemin an Yaşar öz heyat yoldaşının qorxusunu hiss ede bildi. O başa düşdü ki, Bahar yaxınlıqdan ve ya bele desek, mecburi yaxınlıqdan çox qorxur. Ve bu qorxunun sebebi , bu yaxınlığa haqqı çatan öz eridir. Belke de bu haqqı tamamile itiren eri...Yaşar barmaqlarını onun yaş saçları arasında, isti nefesini ise islaq üzünde gezdirdi. Baharın bedeni xoş ürpenti ile titredi. Qanın bedeninde nece dolaşdığını hiss edirdi.Teneffüsü ve nebzi artmaqda idi. Bütün bunlara qarşı çıxmaq çetin idi. Dünen olanlar hele de beyninde iken, yeniden hisslere qapılmağın axmaqlıq olduğunu yaxşı bilirdi, lakin fiziki aclıq üstün gelirdi.Bir-birlerine yapışması sayesinde aralarında qalıb vecsiz sallanan desmalı Yaşar bir hemle ile çıxarıb qırağa atdı. Ve budur, Bahar tamamile çılpaq onun qolları arasında idi. Çox qayğıkeş , çox nevazişkar eri elini onun küreyinin derisinde gezdirdikce, Bahar üreyinin boğazında atışını müşahide edirdi. Tamamile halsız; müqavimet göstermek üçün ne halı, ne de isteyi yox idi. O, erinin qayğısına çox ehtiyac duyurdu. Yaşarın öpüşüne can atan dodaqları ireli gelmiş , göz qapaqları qaşları kimi kip sıxılmışdı.
-Yemek yemelisen, - pıçıldayan ses Baharın gözlerinin

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>