gözlerine zillenib:
-Men,eslinde,qaraqabaq deyilem,hekim qız,-dedi.
-Hmmm... Emin ola bilmirem.
Selim masaya oturanda Aylin qalxıb ona çay süzdü.
-Gülnare xalaya bir neçe gün icaze vermişem. Yoldaşını dünen müayine etmişem. Bir az müalice yazdım.Xestexanada qalır indi. Gülnare xala da orda onunla qalır.
-Hee olsun. Yene senin ümidine qaldım ,demek.
-Memnun deyilsense ,özüne sene qulluq eden birini işe götüre bilersen,-deyerek meşhur edalı baxışını atdı.
-Yox ,lazım deyil. Pulsuz qulluq var da mene,-deyerek güldü. Sonra elave etdi,-İşe tez gedeceksen, deyesen.
-Yox, niye ki?
-Tez durmusan ona göre dedim.
-Hee...Yoox..Yeni tez getmeyecem.. Amma yuxu tutmadı. Men de erken qalxmaq sağlamlıqdır, dedim ve durdum. Men ,onsuzda,çox yatmıram axı...
-He, lap gözel. Amma men tetilde olsaydım,bütün günü yatardım.
Selim Ayline ad günüsü olduğunu demedi. Bunun lazımsız olduğunu düşündü.
Seher yemeyi biter-bitmez Selim evden çıxdı. O, evden çıxan kimi Aylin işe girişdi. Qaynanası professional birinden kömek alaraq evin bezenmesine tekid etse de,Aylin bundan zövq aldığı üçün özü bezemek istediyini dile getirerek artıq heç kimi istememişdi. Yemekleri qaynanası Seyran xanımın özel olaraq getirdiyi aşpaz bişirdi. Bütün günü axşama hazırlıq görülmüşdü. Selim işden eve gelince işıqlar sönecek ve o, eve daxil olarken bir anda ad günü mahnısı seslenerek qarşısına çıxacaqdılar. Aylin bele xeyal edirdi. Heç özü de bilmirdi, nece olmuşdusa ,Selimin Sara ile getme ehtimalını gözden qaçırmışdı.
Aylin çox böyük hevesle girişmişdi bu işe. Qaynanası ile meslehetleşende "Selim buna hedsiz sevinecek" demesi de onu sanki daha da heveslendirmiş, enerji qaynağı olmuşdu.
Bütün qonaqlar toplaşaraq Selimin gelişini gözleyirdi. Selimin ve Aylinin valideynleri,Samir,Selimin önem verdiyi başqa dostları, bir neçe qohum ve Nigar var idi. En yaxın adamları çağırmışdı Aylin. Çox adama ehtiyac duymamışdı. Ne yaxşı ki de bele etmişdi.
Selimin eve gelmesine çox az qalmışdı. Hamı heyecanla Selimi

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 12 >>