gözleyirdi. Aylin daha da heyecanlı idi. Artıq Selimin iş saatı bitmesinden yarım saat vaxt keçirdi. Qonaqlar hele de Selimi gözleyirdi. Qaynanasının "zeng ele, öyren hardadır?" tekidine:"Narahat olma, Seyran xala harda var, gelecek", - demiş,amma üreyinde Sara ile birge olduğuna dair şübheler emele gelmişdi.Artıq bir saata yaxın bir zaman keçirdi. Selim ise ortalıqda yox idi. Artıq her kes gözlemekden bezmişdi. Aylin yuxarı çıxıb Selime zeng etmek qerarına geldi. Nömreni yığıb "yes" düymesini basmağı ile üreyi şiddetle döyünmeye başladı. Üreyi narahat idi.Selim zengi açmaq bilmirdi. Daha zeng etmek istemese de,son defe de Selimi yığdı. Zengin açılmasına yenice sevinen Aylinin eşitdiyi ses ile sevinci üzünde keder ile evez olundu.Qarşı terefden Selimin sesini eşitmeye hazırlasa da, Saranın sesini eşidince Aylin özünü itirib heç ne demeden zengi sonlandırdı. Yanağından qeyri-ixtiyarı axan iki damla yaşı silib aşağı düşdü. Hönkürmemek üçün özünü zor saxlayırdı. Qelbinde nese qırılmışdı.Özünü zorla gülümsemeye vadar etdi,aşağı düşerek Selimin plandan kenar başqa bir rayona getmeli olduğunu söyledi.
-Qızım, ona dedin ki, biz gelmişik ad günüsünü tebrik etmeye, - qaynatası bir ümidle soruşdu.
-Beli, Kazım emi, dedim. Çox teessüf etdi.Artıq rayona çatmasına az qaldığı üçün de qayıda bilmeyeceyini dedi.
-Hansı rayona gedib? Men anlamıram ne işidi.
-Heç ne olmaz. Niye esebileşirsiniz?
-Bele mesuliyyetsizlik olar? Heç olmasa önceden xeber etseydi, qoymazdıq da getmeye.
-Olsun. Heç ne olmaz. Biz de başqa vaxt tebrik ederik.Selim de ne bileydi axı,-deyerek Aylin Selimin terefini tutmağa çalışdı.
-Onun terefini tutma. Sen gör nece eziyyet çekmisen burda. Beyzademiz ise yoxa çıxıb. Dayan ,men özüm ona zeng edecem, - deyerek telefonu götürdü.
Zeng etmek isteyende Aylin ona yaxınlaşıb telefonu astaca alaraq:
-Lazım deyil. Kazım emi,getme üstüne,-dedi.
-Yaxşı, qızım. Qoy sen deyen kimi olsun.
Gelen qonaqlar Selim olmasa da ,Aylinin tekidi ile bir müddet

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 12 >>