oturdular.Yemeklerden yeyib bir az eylendiler. Aylin ise özünü ne qeder şen göstermeye çalışsa da,üreyinde qopan feryadları dindire bilmirdi. Sadece özü bilirdi ne çekdiyini.
Samir ise nezerlerini Nigardan çeke bilmirdi. Bu valehedici gözelliye baxmaqdan doya bilmirdi. Hara getse ,gözleri ile bu valehedici gözelliyi izleyirdi. Sanki tale de onları bir araya getirmekden zövq alırmışcasına inadlaşırdı.Samir gözü Nigarda olsa da, ona yaxınlaşmağını heç hiss etmedi. Nigarın:
-Salam...-demesi ile Samir nezerlerini heyran olduğu bu simada cemledi. Özünü bir anlıq itirdi.
-Salam...-ne qeder özünü ele almağa çalışsa da,bacarmırdı.Nigarla danışanda el-ayağı yerden kesilirdi.
-Samir,sen de Selimle işleyirsen. Nece oldu o harasa getdi, senin xeberin olmadı?
-Men bu gün şirketden tez çıxmışam. Ona göre de Selimden xeber tuta bilmemişem.
-.....
-Sen Aylinin en yaxın refiqesisen... Yeqin ki, bilirsen,-deyerek Samir susdu.
-Neyi?-dedi teeccüble.
-Selim ve Aylinin evliliyi haqqında heqiqetleri bilirsen?
-He. Onu deyirsen?-dedi dilxorçuluqla.
-He... O mesele...Yeqin ki, Selim Sara iledir.
-Of. Sen ne danışırsan, Samir. Bu çox pis oldu. Selimle danışıb aşağı düşende Aylin gülümsese de, men hiss etdim ki, başqa bir şey var. Yeqin, Selim Sara ile oldğunu deyib,-dedi ve kenarda sessiz oturub düşüncelere dalan refiqesi terefe baxdı.
-Men de hiss etdim. Bilmirem niye,amma men hiss edirem ki,onlar ikisi de sevir.
-Men de bele düşünürem. Düzdür , Aylin inkar edir. Amma men inanmıram ona.
-Sonları xeyir olsun.
-Amin.
-Onlar ilk defe bir kafe önünde rastlaşmışdılar. Aylin Selimin maşınını ezmişdi,-deyib güldü..
-Bir deqiqe. Dayan... Ahh. Men de deyirem,sen mene hardan tanış gelirsen. Orda.. O kafede idin sen.
-Hee. Aylinle görüşmeye gelmişdim.
-Demek, bizim ilk görüşümüz onda olmuşdu.
-He...,
-Men de ilk defe seni görende deyirdim ,göresen ,mene hardan tanış gelirsen. Görürsen,heç Selim de heç ne demeyib.
-Amma men bilirdim, sen kimsen.
-Ne yaxşı

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 12 >>