,unutmamısan,-deyerek sevgi dolu gözlerini Nigarın sehrli qehveyi gözlerine dikdi. Nigar bu baxışlarda özünü itirirdi.
-Men Aylinin yanına gedim,-Samire vereceyi cavabı olmadığı üçün celd onun yanından uzaqlaşıb Aylinin yanına geldi.
-Quzum, yaxşısan?
-Yaxşıyam. Elbette, yaxşıyam,-deyib özünü gülümsemeye vadar etse de,Nigar Aylinin kederini anlayırdı.
-Aylin, seni yaxşı tanıyıram...-araya çöken sükutu yene Nigar pozaraq: Sara iledir?—soruşdu.
-He. zeng etmişdim..Telefonu Sara götürdü.
-Aa. Lap ele,-teecübünü gizlede bilmeyen Nigarın ağzı açıla qalmışdı.
-Boş ver, Nigar, - dedi,- men artıq öz cızdığım bu yolda gezmeye öyreneceliyem. Ne olur ,olsun.
Artıq hamı dağılışmışdı. Aylin her zamankı kimi yene de tenhalığı ile baş - başa idi. Qayınanası geceni onlarda qalması üçün tekid etse de, Aylin getmek istememişdi. Öz evi daha rahat imiş. Evine öyreşibmiş. Selimin eve geleceyine heç ümidi olmasa da, getmek istemirdi. Heç özü de anlamırdı bu inadı. Davamlı Selimi düşünmek onu incidirdi. Bütün fikirlerini alt üst eden bu ad ona xoşbextlik vermirdi.Onu incidirdi.
Selim ad gününü Sara ile keçirse de, Aylin ağlından heç cüre çıxmırdı. Hetta Sara "fikrin başqa yerdedir" deyerek bir ara Selimden küsmüşdü de. Bütün fikirlerine Aylinin hakim kesilmesi heç de xeyre elamet deyildi. Bunu Selim anlayırdı. Bu hissler onu qorxudurdu.Onunla zaman başqa cür idi. Aylin Selime bir sakitlik getirirdi. O, sakitlik qoxurdu. Onun saçları, gözleri ,elleri, möhteşem qelbi Selime sanki düşmen kesilmişdi. Düşmen deyildise,niye bütün ruhuna ezab verirdi? Üzünü gülümsetse de,vicdan ezabı çekirdi bu hisslere göre. İndi o,Saranın evinde idi. Amma özünü yad hiss edirdi. Bu hiss etdiyinden ise xecalet çekirdi. Bu gün Sara ile bir az gezib eylendikden sonra Saranın tekidi ile eve gelmişdiler. Selim şeherde Sara ile çox görünmemeye çalışırdı. Ona göre de eve gelme teklifi göydendüşme olmuşdu. İndi ise buna peşiman idi.Sara hezin musiqi qoyub Selimi reqse devet etdi. Onlar reqs etmeye başladı.

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 >>