başladım. Sebebsiz bir heyecan bürümüşdü meni. Boşqabları masaya düzdükden sonra yerime oturdum. - Kenan bey de senin kimi ailesiyle yaşayır, yoxsa tek? - Ailesi ile yaşayırdı, ancaq hal - hazırda yoldaşı ile ayrılıb, valideyinleri ise Bakıdadır. - Niye ayrılıblar? Özüm de bilmeden Kenan beyin heyatı ile maraqlanmağa başlamışdım. - Kenan Bakıya bizim toyumuza gelib geri döndüyünde yoldaşının xeyaneti ile üzleşib. Ele ondan sonra da münasibeti bitirmeye qerar veribler. Onsuz aralarında ele odlu alovlu mehebbet heç vaxt olmamışdı, amma bu xeyanete haqq qazandırmır. Eşitdiklerime inana bilmirdim. Men hem nişanlı vaxtımda qelbime başqa hisslerin girmesine izin vererek Xezerle olan münasibetime xeyanet etmişdim, hem de heyat yoldaşımın mene xeyanet etdiyine öz gözlerimle şahid olmuşdum. Bu sebeble Kenan beyin ne hiss etdiyini menim qeder derinden başa düşen olmazdı. Yaşadeqlarımız o qeder bir - birine benzeyirdi ki… - Çox teessüf edirem, Kenan beyin bu cür acılar yaşamış biri olduğunu bilmirdim. Gülerüzlü ve şen birine benzetmişdim. - Ezizim, onsuzda her kes bilir ki, çox gülen adam, ele en derdli adamlardır. Qardaşımın sözleri ile razılaşırdım, çünki doğurdan da bir çox insan öz derdini gülüşle gizledirdi. Bir müddet keçmişdi ki, qapının döyülmesi ile Eli ayağa qalxdı. - Kenan geldi, men açaram. Metbexe keçib yemekleri tezeden isiderek eyvana getirdim. - Xoş gelmisiz, Kenan bey. - Sağ olun, Hümeyra xanım. Evinize ilk defe gelmiş olmağıma baxmayaraq eliboş geldim. Üzürlü hesab edin. - Teşekkür edirem, heç ne lazım deyil. - Gözel bir ev hediyyesi borcum olsun. - Narahat olmayın. Belece söhbet ederek yemeye başladıq. Kenan bey danışıb gülse de, onun gözlerinde gizletdiyi kederi göre bilirdim ve mene ele gelirdi ki, bunu bir tek men göre bilirem. - Uzun zaman olmuşdu bu cür dadlı plov yemeyeli. Elinize sağlıq. - Nuş olsun. Yemek sonrası, qardaşımın getirdiyi tortu kesib çay süfresi ile geceni davam etdirirdik. Bezen özümü Kenan beye diqqetle baxarken tapırdım. Sanki bu

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>