görürdü ki Selim onun elinden yavaş - yavaş çıxır. O,buna icaze vere bilmezdi.O, sebr etmişdi. indi de neticesini görmeli idi. Amma Sara saydığını saysın görek Selim ne sayır...
***
Aylinin qışqırığından diksinen Selim Aylinin yaxınına gelerek eli ile ağzını tutub.
-Sakit. Sakit, - dedi.
Selimi görüb Aylin susdu.
-Selim,işığı niye yandırmamısan? Üreyimi partlatmaq isteyirsen? - az qala qışqırdı.
-Ne bilim? Elece oturdum.Sonra bir az uzanmaq istedim. Ona göre söndürdüm...Seni gözleyirdim,-dedi.
Aylin teeccüblendi :
-Meni? Niye ki?
Selim Saranın evinden çıxanda özünü tecili eve çatdırmağa çalışırdı. Samir ona dedi axı,eve gedende anlayarsan. O da tez eve çatıb ne baş verdiyini, Aylinin ona niye zeng etdiyini, Saranın ona ne dediyini anlamaq isteyirdi. Eve çatanda qapının zengini ne qeder çalsa da, açan olmadı. O da öz açarı ile qapını açıb eve girdi. Ev başdan - başa bezenmişdi. Süfrede növbenöv yemekler düzülmüşdü. Selim alnına yavaşdan ilişdirerek:-nece de axmağam. Bütün bunlar menim üçün idi,-dedi. Sonra üzerinde yandırılmamış şamlar olan tortu gördü. Selimin tortu idi. Qaynanası, anasıgil,- sen Selimin yerine üfür şamları dese de, Selimin üfürmesini istemişdi Aylin. Ona göre de şamlar üzerinde yanmamış, tort ise kesilmemiş qalmışdı.
Selim Aylinin evde olmadığını görüb ona ne qeder zeng etse de, telefonu evde unutduğu üçün Aylinle elaqe yarada bilmemişdi. Belke de, unutmamış,bilerek evde qoymuşdu. Narahat edilmek istemirdi.Aylinin sualını cavabsız qoyub süfreye yaxınlaşdı. Yarpaq dolmasından bir dene götürüb yedi.
-Dadlıdı...,-sonra Ayline sarı döndü, - çox adam var idi?
-Narahat olma. Her şey yaxşıdı,-dedi ve dolmuş gözlerini gizletmek üçün üzünü çevirdi. Selime aldığı hediyyeni stoldan götürüb Selime uzatdı.
Selim hediyyeni açdı. İçinde Denizden ibaret olan mavilik ve Denizin kenarında reqs eden oğlan ve qız olan şüşe suvenir idi bu. Sevincek:
-Bu ki ela hediyyedir, - dedi ve yanda yerleşen düymesini basdı. Musiqi de seslenirdi.
-Beyendiyine çox

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>