gözlerini yumub dilek tutdu. Şamları üfürmek isteyende dayandı.
Aylin el çalmağa hazırlamışdı ki, Selimin durması sebebi ile elleri havada qaldı.
-Noldu? Üfür de.
Selim Aylinin elinden tutub daha da yaxınına doğru çekdi.
-Sen de dilek tut.
-Men niye? - teeccübünü heç cüre gizlede bilmedi.
-Tez ol, dilek tut. Sual verme.
-Yaxşı. Tuturam.
Aylin Selime baxdı. Gülümsedi ve onun xoşbext olmasını diledi. Ayline esas Selimin xoşbext olması lazım idi. Sara ile olmuş olsa da,onu dünyanın xoşbext insanları sırasında görmek isteyirdi. Emin idi ki,Selim Sara ile xoş ömür arzu edib. Ona göre de bu arzunun gerçekleşmesine Amin deyercesine onun Sara ile xoşbext olmasını diledi.
-Tutdun dileyini,-Selim Aylinden soruşdu.
-Tutdum.
-İndi ise birlikde şamları söndürek.
-Men de? -Aylin uşaq saflığı ile , uşaq sevinci ile soruşdu.
-Elbette,hekim xanım.Birlikde arzu tuturuqsa ,birlikde de şamı söndürmek lazımdır.
-Yaxşı,-deyerek sevincek Selime baxdı. En adi şeyden bele sevinirdi. Heqiqi bir uşaq kimi idi.
-Bir iki ve üç.
Şamları üfürdüler. Tortu keserek Aylin Selime yedirdi.Selim ise tortun kreminden bir az götürüb Aylinin burnuna yaxdı.
-Selim,ne edirsen?-deyerek Aylin ürekden güldü ve Selimin etdiyini Selime etdi.
-Selim ,daha besdir. Bax o tort yemek üçündür... -deyerek güldü.
-Yaxşı. Qoy olsun. Gözel libasını batırmaq istemirem. Ona göre de bextin getirdi. Yoxsa o tort ile sene ne edeceyimi bilirdim.
İkisi de gülmeye başladı.
Yatmağa getmek istemirdiler heç.. Amma artıq gec idi. İkisi de pillekeni çıxdı.İkisi de otaqlarının qapısı ağzında dayandı.Eyni anda geri dönüb digerine teref geldiler.
-Çox gözel gün idi, Aylin. Çox sağ ol,-dedi Selim.
-Men ne etdim ki? Esas men teşekkür edirem,-dedi ve mehriban bir sevgi dolu baxışla Selime baxdı.
-Senden üzr isteyirem...
-Niye ki, Selim?..-çaşqın nezerlerini Selimin üzünde gezindirdi.
-Senin bütün hazırlığın boşa getdiyi üçün. Heç ağlıma da gelmedi ki, sen ad günüm olduğunu bilirsen,-dedi ve maraqla soruşdu, -

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>