saçırdı.
-Al, toxun, istediyini et!- Yaşarın elini sinesine, üzüne, bedeninin müxtelif bölgelerine toxunduraraq qışqırırdı. Yaşar elini azad etmeye çalışsa da, çaşqın halı bu işe mane oldu. O , iri gözlerle arvadını izleyirdi.
-Toxunsana! Bir daha tecavüz etsene! Niye dayanmısan? Bir heyvan kimi davran menimle! Hemişe etdiyin kimi. Ölene qeder incit meni; öldür! Canımı al!
Bahar onun elini buraxıb, öz üzünü elleri ile örtdü. O, nale çekib ağlayır, zarıyırdı. Boş ve qaranlıq ev onun sesi ile ehatelenmişdi. Yaşar elini qaldırdı ve onun çiynine endirmek üçün cehd etdi ,lakin hamısı boşa idi. Bacarmadı. Alınmırdı. Elini endirdi. Eli ile alnını tutdu. Barmaqları ile kirpiklerini sıxdı. Başından çıxan ağlı ona sakitleşmeyin lazım olduğunu deyirdi, amma Yaşarın qulaqlarında ağlayan Baharın hıçqırıqları eks-seda verirdi. Bu defe ayağa qalxa, hetta bir neçe addım da bildi. Feqet qarşısını aniden kesen Bahar yene ona mane olmağı bacardı.
-Hara gedirsen? Dedin axı; dedin ki, mene ezab vereceksen, ölene qeder. Öldür! Öldür meni! Öldür , qurtarsın canım!- Bahar qışqırır, onun sinesini kiçik ve ehemiyyetsiz yumruqları ile vurur, başını silkeleyir, üzüne düşen saçların arasından gözlerini berelderek Yaşara baxırdı.
-Besdi! Besdi , Bahar!- Yaşar onu çiyinlerinden tutub silkeleyende de qız dayanmadı.
-Öldür, yalvarıram öldür, - Bahar sinesinden ah-nale ile çıxara bileceyi son yalvarışları etdi ve Yaşarın yaxasından tutaraq yere çökdü. Onunla birlikde Yaşar da enmişdi.
-Nifret edirem, hamınıza, nifret edirem, - Bahar pıçıldadı ve Yaşara onun başını sinesine sıxmağa icaze verdi. Yaşarın ağ rengli köyneyinin sine hissesi islandıqca Bahar rahatlayırdı. İkisi de zamandan xebersiz saniyelerle,deqiqelerle, belke de daha çox bu veziyyetde yerde oturdular. Baharın hıçqırıqları da bitmiş, sadece arada bir burnunu çekmesi sakitliyi pozaraq onun oyaq olmasından xeber verirdi. Yaşar arvadının tam sakitleşdiyine emin olduqdan sonra onu çiyinlerinden tutaraq ayağa qalxdı ve Baharı

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>