dözmeyecekdi. bilirdi ki, içinde böyüyen bu xestelik bir gün onu bütünlükle yeyib-bitirecekdi. İndi getmeye yeri de yox idi; yanına gedeceyi kimse de yox idi... Amma ne olursa olsun getmeliydi. Hara olursa olsun, birce bu cehennemden başqa. Başını qaldırıb, sonuncu defe ikinci mertebeye ve hal-hazırda her şeyden xebersiz yatan erinin olduğu otağın penceresine baxdı. Sakitçilik idi. Heyet qapısına doğru ireliledi. Yumruqları çox berk yığılmışdı. Hetta onları bundan sonra heç vaxt aça bilmeyeceyini düşünen Bahar qapıya çatanda bunu asanlıqla bacardı. Darvazanın keçid qapısı azcıq cırıldadı. Nehayet, Bahar geldiyi ilk günden sonra cemi birce defe terk etdiyi evden ikinci defe çıxmışdı. Bes indi? Hara? Kime? Sağa ve sola baxdı. Küçe tamamile boş idi. Ele hissiyyat yaranırdı, sanki burada heç kim yaşamır. Bütün evler sessizliye qapanmışdı. Çetin idi. Bir daha başını qaldırdı ve otağın penceresine baxdı. İşıq hele de sönülü idi. Demeli, Yaşar hele xebersizdir. Bahar geldikleri yolu xatırlamaga çalışdı ve sonunda sağ terefe dönmek qerarına geldi. Beyninde qeribe uğultu var idi. O ne istediyini bilmirdi. Aniden adını eşitmesi , nehayet, bütün bu dağınıqlığı aradan qaldırmışdı. Bahar çox isteyirdi ki yanılsın, çox isteyirdi ki, bu defe o düşündüyü kimi olmasın. Lakin ele idi. Ağır hereketle çevrildi. Günlerdir; yemeden, içmeden, derslerini de , işini de , her şeyi, tamamile her şeyi boş veren ve durmadan bu küçede, artıq üzerindeki her naxışı ezbere bildiyi darvazanı, işıqları çox zaman sönük olan evi izlemekle meşğul Senan elden düşmüş veziyyetde onun qarşısında dayanmışdı. Gözleri çuxura düşmüş, göze çarpa bilecek şekilde arıqlamış; bir sözle tanınmaz hala düşmüşdü. Onun bu halı Baharda azca da olsa teessüf hissi oyatmadı. Senan onun gözünde tecavüzkar, alçaq , xeste biri olaraq qalırdı ve bu siyahıya yaxşı xüsusiyyet artırmaq fikri yox idi. İndi onu sevdiyi 3 il bir heçe dönmüş, yanıb küle çevrilmişdi.
-Bahar- deye paranoyadan eziyyet çeken biri kimi Senan ona

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>