Bolum 15

Heyat bezen xoşbext olduğunuz anda size sanki paxıllıq edir. İmkan vermir ki, o anı doya - doya yaşayasınız. Xoşbextliyinizi çekib aniden elinizden alır. Gülüşünüzü üzünüzde dondurmaqdan hezz alırmışcasına oynayır heyat sizinle. Ele salır heyat sizi. Ve en pisi odur ki, sizin heyata qarşı çıxacaq cesaretiniz ve gücünüz olmur...O sizi durmadan ezdikce siz de boyun eyirsiniz. Addımladığınız yolda büdreyen ayağınıza söyürsünüz, amma sizi yıxan heyata qarşı çıxa bilmirsiniz. Belke de,sizi yıxan heç heyat deyil,ele özünüzsünüz...

***
Dünenki günden sonra yuxudan erken ayılan saxta evli cütlük bir müddet sadece yataqda uzanıb düşündüler. Selim artıq Ayline olan hisslerini anlayırdı. İndi o sadece bir şey isteyirdi:Aylinle xoşbext olmaq ve Saranı qırmamaq. Bu ise ne derece mümkün idi. Saraya bunu etmeye axı onun haqqı yox idi.Vicdan ezabı onu mehv edirdi. Etdiyi ne qeder düzgün olmasa da,Aylin yanında olsun,isteyirdi. Etdiyi ne qeder eqoistce olsa da,o,xoşbext olmaq ve Aylini xoşbext etmek isteyirdi. Aylinin de onu sevdiyini düşünürdü.
Aylin ise tamam başqa düşüncelerde idi. Bezen Selimin de onu sevdiyini düşünürdü. Derhal da düşündüyünden xecalet çekirdi. Selim Aylini seve bilmezdi axı. Onun sevdiyi var idi. Bu ise onun üreyine dözülmez ağrı verirdi. Bu yükü daşımaq ona çetin idi. Bu fikirler onu deli etmemiş yataqdan qalxıb aşağı düşdü. Selim artıq oyanıb aşağıda oturmuşdu.
-Selim,-teeccüble Selime baxdı. Saat hele 6 olduğu üçün Selimi bu vaxt yuxudan ayılan görmek ona qeribe gelmişdi,-sabahın xeyir.
Selim Aylini görecek özünü itirdi. Ayağa qalxıb Ayline sarı geldi. El-ayağı dolaşmağa başladı. Sersem bir gülümseme ile:
-Sabahın xeyir,hekim xanım ,-dedi. Öz-özüne qarşısında duran bu xanımı sevdiyini etiraf etdikden sonra onu görmek tamam başqa bir tesir bağışlamışdı ona. İndice qarşısında duran bu xanıma sevdiyini demek isterdi. Amma önce Sara ile danışıb bu meseleye son qoymalı idi. Her şeyi sehmana saldıqdan sonra Ayline xüsusi şekilde sevgisini

[1] 2 3 ... 9 >>