çıxarmadan onu dinleyirdi,- Men anlaya bilmirem, mene ne olur...
-Sevirsen... - dedi tereddüd etmeden.. Samirin bu sözüne Selim aniden ona baxdı. Qorxaraq, çekinerek baxırdı. Ve hedeleyici baxırdı. - Selim, inkar etme. Mene danış. Sevirsen onu.
-Samir, men bele hiss etmemişem heç. Sevgi demeye qorxurdum. Bilmirem çünki. Adını qoya bilmirdim.Amma o,mene ele gözel tesir edir ki.
-Onu görende zaman dursun isteyirsen. He?
-He. Zaman dursun. Her günüm onunla keçsin. Her anımda yanımda olsun,-ele süretle danışırdı ki. Dilinin bağı açılmışdı artıq. Dil boğaza qoymadan danışırdı,-Onu görmeden rahat ola bilmirem. Onunla birlikde olanda men her şeyi unuduram. Bunun düzgün olmadığını düşünürem. Bu hisslerime bir son qoymaq isteyirem. Aylinden uzaq dura bilmek üçün Saranın yanına gedirem. Belke, hiss etdiklerimi unudaram deye. Amma yox ,orda da Aylin meni qarabaqara izleyir. Gözümü açanda o. Yatıram. Yuxuma gelen o. Seher oyananda şen sesi ile qulaqlarımı oxşayan ses o. Her bir şey o.Onu sevindirmek isteyirem. Onunla el-ele tutmaq isteyirem. Onunla gülmek isteyirem.O. O. Yene de o. Her şeyim o olub. Meni menden alır ,o.
-Onun gülüşünde canlanırsan, he?-Nigarı düşünerek danışdı.
-He. He. Gülsün. O ,hemişe, her an gülsün. Ona gülmek ele gözel yaraşır ki.Ağlamasın heç,o. Bu qeder müddetde o,mene ele doğma olub ki.Amma men bilmirem bunun sonu nece olacaq.?
-Get, özüne de.
-Sara.. Bes Sara?-dedi çaresizce.Vicdan ezabı çekirdi.Çaresizliyin dibinde üzürdü, o. Düşünceler artıq deli edirdi onu. Sonu ne olacaqdı bütün bunların?
Sara Selime özünü unutdurmamaq üçün, Selim ne dese de, şirkete gelmişdi. Selimin dediklerinin hamını eşitmiş ve esebinden yere - göye sığmırdı. "Demek, onu sevirsen, he..? Yoox, Selim, men seni heç kime yar etmerem",-deyib öz-özüne eseb ile şirketden çıxmışdı.
-Selim, Sara seni anlayacaq.
-Anlayar, deyirsen, yeni? - çaresiz ümidle baxdı,- menim indi başqa problemim var, - dedi. Birden yadına düşmüşdü esas mesele.
-Ne problem.? -Samir teeccüble

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>