içdi. Astaca öskürdü. Sanki söhbete giriş üçün bu öskürek ölüm-dirim meselesi idi.
-Ne sifariş edeceksen?-Tural heç yemek hayında olmasa da,zaman qazanmağa çalışırdı.
-Salat yeyecem men. Ele de aclığım yoxdur.
-He mene de salat getirin,- bayaqdan onların sifarişini gözleyen ofisianta çevrildi.
Sifarişlerini verdiler. Yemeye başlayanda Aylin soruşdu:
-Sifarişler de geldiyine göre, belke, danışasan.
Daha da heyecanlanan Tural bir daha suyundan içdi. Bütün cesaretini toplamağa çalışdı.
-Tural, nese pis şey olmayıb ki? Niye bele gerginsen? - Artıq qorxmağa başladı Aylin. Nese pis bir şey olduğunu fikirleşdi.
-Yox. Yox. Pis bir şey olmayıb. Hetta çox yaxşı bir şeydir,-dedi ve gülümsedi.
-De de daha. Esebileşirem
-Yaxşı danışıram..
Aylinin sual dolu baxışları altında bir daha su içdi. Aylin ele sanırdı ki,bu su mövsümü biten deyil. Bir daha astaca öskürerek söze giriş eledi :
-Aylin seni ta kiçik vaxtından tanıyıram. Balaca olanda sataşardım sene. Seni qıcıqlandırırdım. Sen de meni hemişe döyerdin, - gerginliyi aradan qaldırmaq üçün özünü zorla gülmeye mecbur etdi. Aylin ise bu meselenin heç de yaxşı yere getmediyini hiss edirdi. Turalın uşaq vaxtı sevgisinden xeberdar idi. Özü etiraf etmişdi. Amma bunu uşaqlıq hesab edirdi.Böyüdükce bu sevgi biter sanmışdı. Uşaqlıq olduğunu düşünürdü.Daha bilmirdi ki,Tural ele o vaxtdan Aylinin xeyalı ile yaşayır. Ona olan sevgisi ile yaşayır.
***
Selim tıxacda ilişib qalmışdı. Esebinden deli olmaq heddine çatmışdı. Qarşıda dayanan maşınları bildiyi yüksek mertebeli söyüşlerle söyürdü. Samir ise onun bu halını teeccüble izleyirdi.
-Selim, sakit ol. Sen heç söyüş söymürdün axı. Özüne gel.
-Samir, belke de,Aylin meni sevmir,-deyerek çaresiz baxışlarını dostunun üzüne dikerek o simada bir ümid qığılcımı görmek isteyirdi.
-Selim ,özünü ele al. Belke de, yaxşı olar. Maşınları söymeyi de bir terefe qoy.
-Görmürsen ki, getmek bilmirler. Gör ne qeder vaxtdır, burda dayanmışıq.
-Sadece 10 deqiqe,-deyerek berelmiş gözlerini

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>