bir xeyal qırıqlığı olmuşdu.Kafeden nece çıxdığını bilmedi.
-Men de seni sevirem, Tural,düzdür, - dedi Aylin.
Bu sözü eşidenden sonra Samir de Selimin arxasınca süretle getdi. Amma Selime çata bilmedi. Yolda qaldı. Arxasından seslense de, Selim heç onu eşitmedi.
-Tural, amma men seni senin düşündüyün kimi sevmirem. Men seni hemişe dost kimi,qardaş kimi görmüşem. Başqa bir şey düşünme.
-Ola biler, indi sevmirsen. Amma icaze ver, men özümü sene sevdirim. Sen de meni seveceksen. Eslinde, sen de nese hiss edirsen. Anlamırsan ,yeqin.
-Tural, besti. Men seni seve bilmerem,-deyerek Aylin sesini yükseltdi.
-Axı niye?- deye Tural üsyan etdi,-neyim pisdi? Xasiyyetim pisdir?Yaraşıqlı deyilem?Sene layiq deyilem?Yoxsa başqa ne?
-Tural,-az qala Aylin qışqırdı,-etrafdakıların onlara baxdığını görüb astadan, - Men seni seve bilmerem, Çünki men Selimi sevirem,-dedi.
Üzüne şille kimi deyen bu söz Turalı susdurdu. Donuq nezerlerini Ayline çevirdi.
-Tural, bağışla. Amma men ondan başqasını seve bilmerem. O, meni sevmir. O, başqasını sevir.Belke de,sevir. Bilmirem,inan ki. O, sevse de,sevmese de,men sevirem onu.Men onu sevmekden esla el çeken deyilem. Evliliyim bitse bele,men onu sevecem. Çıxıb gedecem buralardan. Lakin yene sevecem.Çünki onu sevmek meni yaşadır. Onu çox sevirem. Bağışla meni,Tural. Mene ümid bağlama. Xahiş edirem,- dedi ve masadan qalxıb celd addımlarla ordan uzaqlaşdı.

***
Selim qebul ede bilmirdi bu olanları. Aylini bir vaxtlar çox qırmışdı. Yeqin,bu da onun cezasıdır,deye düşünürdü. Bacardıqca içmiş , indi de sükan arxasında idi. Maşını deli kimi sürürdü. Serxoş beynine gelen fikirden ürperdi. Aylini bir defelik itirmişdi. İndi de özünü ondan bir defelik mehrum etmeli idi.
***
Qapının zengini eşiderek yuxudan duran Sara deyinerek qapını açdı. Heç gözlemediyi qonağı görünce donub qaldı.
-Selim???

Sessiz külek fırtınaya dönürdü
Senin elin mene toxunan zaman.
Başqa bir adama çevrilirdim men
Senin baxışına tutulan zaman.

<< 1 ... 7 8 [9]