qığılcımları oynayırdı. Yaşar hedefe çatmasına az qalmış qız üzünü çevirdi. O, dodaqlarını eseble didir, Yaşardan gizletmeye çalışırdı. Yox, hele indi yox! Bahar buna hazır deyildi . Onu telesdirmek, öz hisslerini yene onunkundan üstün tutmaq , Yaşarın növbeti sehvi idi. Yaşar ellerini arvadının üzerinden çekdi; özü de geri çekildi. Simasında utanc qızartısı var idi. Bahar astaca yere endi; saç başını düzeltdi ve heç ne olmamış kimi az önce Yaşarın yerini deyişdiyi pomidorları doğramağa davam etdi. Uzun aradan sonra bu Yaşarın yaxınlığa ilk ve son cehdi idi.
Növbeti günler digerleri kimi keçirdi.Aralarında ancaq bir ferq var idi: Bahar artıq qonaq otağından çox metbexde vaxt keçirirdi ve özü yedikden sonra axşam eve gelecek eri üçün masanın üzerine yemek qoyur ,sonra yene qonaq otağına çekilirdi. Onlar demek olar danışmırdılar. Herden bir Yaşarın verdiyi suallara ve ya dediyi sözlere ya başı ile, ya da bir iki kelme ile qarşılıq veren Bahar bütün günü susurdu.
Yaşar sebebin özü olduğunu bilse de, bu onu zaman-zaman tenge getirirdi.Elbetde, Yaşar etdiyine peşman idi, lakin qismen. Baharın kafede sevdiyi şexs ile görüşdüyünü, onunla orada bir sevgili olaraq davrandığını düşünmek sehv idi , sözsüz. Amma Baharın ondan önce toyda neler etdiyini Yaşar hele bilmirdi. Onun esebinin, nifretinin sebebi Baharın bakire olmamasında deyildi, esla! Hetta bu heç sebeb de deyildi. Yaşar Baharı sevmişdi ve ona tesir eden sevdiyi qadının ikinci defe ondan neyise gizletmesi idi. Bahar keçmiş sevdiyine geri qayıtmaq isteyirdise, bunu ona demeli idi. Nurayın yaşatdığı hemin acını ona bir daha yaşatmamalı idi. Bahar ise ikisi arasında seçim ede bilmirmiş kimi, gah ona, gah Senana qaçırdı. Yaşar buna göre onu bağışlaya bilmirdi. Yoxsa son hadiseden sonra Baharı azad buraxar, onu esir kimi burada saxlamazdı.
Artıq bu esirliyin 2-ci ayı tamam olurdu. Yaşar hekime getmek lazım olduğunu deyende teeccüblü olsa da, Bahar etiraz etmedi ve bir az sonra hazır veziyyetde aşağı düşdü. Yaşar onun

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>