otağa daxil olub qolumdan tutdu.
- Hümeyra, sene kobud davrandığımı bilirem, amma çox qezebli idim.
- Kenan bey, başqa ne ise lazım deyilse, tek qalmaq isteyirem.
“Bey“ sözünü xüsusi vurğulamağım onu çaşdırmış olacaqdı ki, üzüne narazı bir ifade yerleşdirdi.
- Hümeyra…
- Kenan bey, tek qalmaq isteyirem.
- Axı…
- Xahiş edirem.
Kenan daha da ne ise elave etmeden özünü itirmiş bir halda otaqdan çıxdı. Otağın divarları üstüme - üstüme gelirdi, sanki boğulurdum. Öz otağımdan çıxıb bir başa Elinin otağına geldim ve aralı olan qapını döymeden içeri daxil olmaq isterken Eli ve Kenanın danışığını eşidib dayandım. Qapı dinlemeyin yanlış olduğunu bilsem de, söhbetin menden getdiyini bildiyim üçün bu yanlış mene doğru gelirdi.
- Bax, Kenan! Biz seninle neçe ildir ki, dostuq. Heç bir zaman ne sen menim xetrime deymemisen, ne de men senin. Ancaq bu gün etdiyini bir daha tekrarlasan dostluğumuza çox ciddi zerer vurmuş olarsan.
- Eli, inan ki, ne deyeceyimi bilmirem. Adamlar menimle telefonda o cür danışdıqda men tamamen özümü itirdim.
- Men onu - bunu bilmirem. Etdiyin düzgün deyildi ve buna göre Hümeyraya bir üzr borclusan.
- Bilirem. Amma bir az evvel Hümeyra mene üzr istemeyim üçün fürset vermedi.
- Hümeyra eledir. Sert görünür, hetta bezileri onu kibirli adlandırır. Amma o, çox hessa ve yumuşaq qelbli biridir. Eger sen ondan bütün içdenliyinle üzr istesen emin ol o, senin üzrünü qebul edecek.
- Men onun qelbini qırmaq istemirdim. Bilirem, o, yaşadıqlarından dolayı kövrek biridir.
Daha da qulaq asmadan öz otağıma keçdim. Eşitdiklerim meni derinden sarsıtmışdı. Demeli, Kenan meni zeif biri olaraq tanımışdı ve mene yazığı gelirdi. Bu meni heqiqeten çox incitmişdi. Belke de, yaşadıqlarımız, reqsimiz, dediyi sözler bir yalandan ibaret idi. Kenan mene sadece yazığı geldiyi üçün yaxınlıq gösterirdi. Bunun ferqine varmış olmaq canımı acıdırdı. Çantamı götürüb otaqdan çıxaraq Laraya yaxınlaşdım.
- Lara, menim çox tecili işim çıxdı. Getmeliyem. (Lara, I have a very

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>