Bolum 16

Bezen eşitdiyimiz tek bir sözle deyişer heyatımız. Ya yaxşılığa doğru, ya da pisliye doğru. Her zaman yolumuzu biz özümüz seçirik. Qarşımıza seçim qoyular,biz ise heyatımızın nece olacağını o etdiyimiz seçimle qerarlaşdırmış olarıq. Öz yolumuzu özümüz teyin etdiyimiz halda nese düzgün getmese , günahı atırıq bextin, qismetin üstüne. Biri oğurluq edir. Oğurladığı pulu yeyende heç bextinden giley etmir. Ele ki ele keçdi,aha bax onda başlayır qismete yüksek mertebeli söyüşler. Birini sevirsen. Sevende yaxşıdır. Ayrılıqda başlayırsan ki,ay bu bext bele,hele. Başqa seçimler varken bedenini satan qadın ele hey bexte söyür. Qeza keçirib şikest qalır biri. Sonra da ömrünün sonuna qeder qismet de qismet. Yazıq Qismet de baş qaldırıb deyir ki, men axı seni ne vaxt mecbur etdim? Men sene ne etdim axı? Menmi dedim, get, onu sev? Menmi dedim, get, oğurluq ele? Menmi dedim, süretle sür maşını? Yoxsa bedenini pulla satmağını men dedim? Qoyduğum seçeneklerden birini özün seçmisen. İndi de çek cezanı.Beli, biz her şeyi yıxırıq bextin üstüne. Amma ele deyil axı. Eslinde,her şeyde günahkar bizik. Her hereketin mesuliyyetini özümüz daşımalıyıq.Ele bir yol cızmalıyıq ki on il sonra geri dönüb baxanda heyfsilenmeyek...Ve en esası bu heyatda sebr etmek lazımdır. Eseble görülen işler yoxsa sonradan bizi peşimançılığa düçar eder. Odur ki,sebr edib her zaman düzgün qerar vermeliyik...
***
-Selim,senin ne işin var burda? Hem de bu vaxt?
-Sara,-deyerek Selim serxoş baxışları ile Saraya baxdı,-biz ayrılmalıyıq,-dedi ve Saranın qolları arasına düşdü.
-Selim,-deyerek teeccüble Selimin tutan Sara heç de yaxşı şeyler olmadığını derk edirdi. Selimi içeri getirib divanda oturtdu. Tamamen içki iyi veren Selim ise danışırdı.
-Sara,biz ayrılmalıyıq.Men Aylini sevirem.Aşiqem.Deli kimi aşiqem.
-Selim,sen heç ne danışdığını da bilmirsen.Besti ,görek.Sevirsen,bes niye içmisen?
-O,meni sevmir,Sara. Ona göre...Sevmir...
***
Selim Saranın evine gelende ilk önce Saranı öz qadını etmek

[1] 2 3 ... 9 >>