oturdular. Aylin bir az ağladıqdan sonra sakitleşmişdi..Her şeyi olduğu kimi Nigara danışmış ve susqun baxışlarını yere dikmişdi. Özünü en bextsiz insan hesab edirdi. Selimle evlenmese, taleyi nece olardı, göresen? Belke de,Turala müsbet cavab vere bilerdi. Amma yox, onu heç vaxt sevgili kimi,er kimi göre bilmemişdi axı Aylin. Yox,o, Selimsiz heyat düşüne bilmirdi. Hetta,geri dönse,evlenmemek kimi bir şansı olsaydı bele,yene de Selimle bu qeder zamanı keçirmek üçün,belke de,onunla evlenerdi. Keçen bu neçe müddet ona ağrı-acı da bexş etmiş olsa,Selimi görmek ona dünyaları bexş etmek kimi bir şey idi.Selim onu çox qırırdı,düzdür. Qırsa bele,ele gözel könül almağı bacarırdı ki,ondan incimek mümkün olmurdu. Ona göre de Turalı düşünmek bele istemirdi.
-Men ona heç vaxt başqa gözle baxmamışam. Qardaş kimi görmüşem. Boş ümidler vermemişem ona. Uşaq idik o vaxt. Men ele bilirdim ki,her şey geride qalıb. O,böyüyüb,meni unudub. Amma sen deme,heç de ele deyilmiş. Mene sevgisini etiraf etdi. Heç istemirdim ondan bele söz eşitmek. Kaş ondan deyil de... - dedi ve duruxdu. Sözünü tamamlamamalı idi. Ayağa qalxaraq gözünden axan yaşı sildi.
-Sözünü tamamlamadın, Aylin. Ne deyirdin?
-Heç ne, Nigar.. Boş ver. Sadece, bunu gözlemirdim. O, yaxşı dost idi. Amma artıq onunla arama mesafe qoymağa mecburam. Bu günden men buna mecburam. Teessüf ki, en yaxın dostlarımdan birini itirdim.
-Her şey xeyirliye doğru olur,Aylin. Perişan etme özünü.
-İstemirdim, bele şey olsun.
-Aylin,-deyerek Nigar ehtiyatla Ayline baxdı. Sözünü nece deyeceyini bilmirdi,-Sen Selimi sevirsen,he?
Aylin eşitdiyi ani sözden tez üzünü Nigara çevirdi.Gözlerini böyüderek Nigara baxsa da,nese demeye çetinlik çekirdi. Ne desin axı. Sevmirem ,desin? Nece desin ?Sevirdi axı. Deli kimi sevirdi. Heç ne deye bilmirdi. Eslinde,Nigar onu en yaxşı anlaya bilecek insan idi. Sadece deye bilmirdi. Otağa tibb bacısının girib Nigarı çağırması ile söhbetleri yarımçıq qalmışdı. Aylin söhbetin yarımçıq qalmasına sevinmişdi. Nigara
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç