sevmesine döze bilmirem. Üreyim partlayır. Seni görmek acı verir mene. Bu eqoistcedir,bilirem ve bu düşündüyümden de vicdan ezabı çekirem. Xoşbext olmağını isteyirem. Çox xoşbext ol,-deyerek Nigarın danışmasını gözlemeden onun donuq baxışlarının müşayieti altında celd addımlarla xestexananı terk etdi.Nigarın gözlerinden axan iki damla yaş yanağı boyunca diyirlendi."Niye qarşıma bele gec çıxdın, Samir? Niye? Meni bele gözel seven ikinci bir adamı men heç vaxt tapa bilmerem",-deye düşündü.
***
Selim gördüyü menzereni unuda bilmirdi. Tural Aylinin elini tutaraq ona eşqini elan edir , Aylin ise düz onun gözlerinin içine baxırdı.Bunu düşündükce Selim deli olurdu.En pisi o idi ki,onun Ayline esebileşmeye haqqı yox idi. Aylin axı onu aldatmırdı. Onun da özüne heyat qurmağa haqqı var idi.Amma daha yenice onu sevdiyini özüne etiraf etmişken Aylinin onu sevmediyini bilmek çox ağrılı idi Selim üçün. Bir zamanlar Aylini çox qırmışdı. İndi, belke de, bu onun bedeli idi. Selim ise bunları anlayacaq iqtidarda deyildi. O,tek bir şey bilirdi. O,Aylini sevir,Aylin ise onu sevmir. Qarşılıqsızmı sevirdi, yeni, o? Birce bu olmayaydı. Bunu daşımaq çox çetin idi.Aylinle birge yenice xeyallar qurmuşken bu xeyalların yıxılması onu incidirdi.Bu düşüncelerle maşını deli kimi sürürdü.Bir müddet tek-tenha qalmaq istedi. Düşünmeye ehtiyacı vardı. Tenha bir mekanda oturub düşünürdü. Teklik işe yarayar deye düşünse de, işe yaramadı.Ağrısı azalmadı. Daha da çox acıdı qelbi. Teklik yarasını daha çox deşirdi. Tenhalıqdan qurtulmaq üçün maşını işe salaraq ilk ağlına gelen yere sürdü.Hansı ara bara geldiyini xatırlamırdı. Birce onu bilirdi ki, bir neçe defe qızlar gelib onu reqse etmeye çağırmış, o ise onları az qala qovmuşdu..İçdikce içmişdi. Düşündükce daha da esebileşmişdi. Ele serxoş veziyyetde de sükan arxasına oturub maşını birbaşa eve sürmüşdü. Bilmirdi, Aylini görmek isteyir indi,ya yox.
Aylin yatmamış Selimi gözleyirdi, yene de. Üreyi yaman narahat idi. Qelbi yerinden çıxacaqdı sanki.

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>