Bolum 16.

Qulaqcıqlarımı çıxarıb qarşımdakı adamı teeccüble izleyirdim. Onun burada olduğuna hele de inana bilmirdim. - Kenan bey? - Kenan bey yox, Kenan. - Her zamankı gülümseyen üzü ile ve heç ne olmamış kimi keçib oturacağa oturdu. - Niye ayağa qalxdın? Otursaydın. - Teşekkür edirem, amma bele yaxşıdır. - Özün bil. - Sen niye burdasan? - Heç… Buradan keçirdim. Qollarımı qoynumda birleşdirib kinaye ile gülümsedim. - Belke meni izleyirsen? - Men?... - Gülümseyerek qalxıb mene yaxınlaşdı. - He… Deyesen, eledir… Seni izleyirem. Onun bu qeder tez razılaşacağını gözlemirdim. - Yadıma bilirsen, hansı mesel düşdü? - Hansı? Teeccüble meni izlemesine qarşılıq gülümsedim. - Keçinin istemediyi ot burnun dibinde bitermiş. Kenan bir addım daha atıb aramızdakı mesafeni yox etdi. - Demeli, keçi olduğunu qebul edirsen? - İstenmeyen ot olmaqdan yaxşıdır. Kenan alınını alınıma dayayıb pıçıltı ile soruşdu. - İstenmeyen ot olduğuma eminsen? Özümü tamam itirmişdim. Elbette o, istenmeyen biri deyildi, ola da bilmezdi. Bir an evvel mövzunu deyişmeli idim, eks halda özümü ele verecekdim. Onu xefifce geri itib oturacağa oturdum. - Senin menden başqa işin yoxdur? Deyesen, Kenan anlamışdı söhbeti deyişme çabalarımı. Üzündeki qelebe gülüşü ile meni süzerek yanımda oturdu. - Var. İnanırsan, o qeder işim var. Hetta ağıllının biri öz işlerini de menim üstüme atıb gedib. - Doğurdan? Kimdir ele, o, ağıllı? - Çox gözel bir qadındır. - Başını arxaya atıb zövqle gülümsedi. Onun bu hereketi qarşısında qeribe bir heyecan bürüdü meni. - Çox qezeblendin? Özümü ele alıb gülerek sualımı ünvanladım. - İlk başda qezeblenmişdim, amma Lara su getirdiyi zaman, senin oradan getsende fikrinin menimle olduğunu gördüm ve bütün qezebim soyudu. - Menim o suyu göndermekde niyyetim başqa idi. - Doğurdan? Ne idi? - Sakitleşib menim işlerimi de bitirmeni istedim... Suyu içdin? Kenan mene teref dönüb baxışlarını üzümde gezdirdi. - Sen göndermisen nece içmeyim. - Her gün soyuq su içmeye ehtiyacın var mence. - Men o

[1] 2 3 ... 6 >>