men eqoistce davranıram",-deye düşündü.Ayağa qalxıb getmek isteyende divanın yanındakı stola deydi ve stolun üstüne qoyduğu pult yere düşdü.Aylin sese dik atılaraq gözlerini açıb Selimi qarşısında görende sevindi.
-Selim?-deyerek gözünü ovub elindeki yastıqçanı kenara qoydu.
-Oyatmaq istemedim. Burda niye yatmısan?
-Men televizora baxırdım. Hansı ara yuxuya getdiyimi bilmedim.
-Belin ağrıyar,dur yerinde ,yat,-deyerek pillekene sarı getdi.
-Saat neçedi ki?-deyerek Aylin yerinden qalxdı.
-Bilmirem 6 olar,-Selim üzünü çevirmeden dayandı ve verilen sualı cavablandırıb yeniden asta addımlarla otağına çıxmağa başladı.
-Nee? Sen indi geldin?-Aylin teeccübünü gizlede bilmeyerek soruşdu.Selim heç vaxt bu saatda eve gelmediyi üçün çox teeccüb etmişdi buna.
-Senden soruşası deyilem ki ne vaxt geleceyimi,-deyerek Selim çemkirdi. Eslinde,esebi Ayline deyil,özüne olsa da, esebini Ayline tökürdü. Bunu heç etmek istemirdi,amma sözler özleri dilinden düşürdü. Buna mane ola bilmirdi.
-Yox,men onu demek istemedim, - Aylin pert halda dillendi. Selimin gözlerine baxaraq üreyinde baş verenleri anlamağa çalışdı. Amma Selimin gözleri ifadesiz idi.
-Men yatmağa gedirem.
-Gecen xeyre,-deye bildi sadece. Aylin heç ne anlaya bilmirdi. Neyi qaçırmışdı axı? Dünen her şey yaxşı idi axı. Seher de her şey qaydasında idi. Bes indi ne oldu? Pilleleri qalxan Selime baxdı. Sebebini bele anlamadı bu halının.
Selim ise yalnızlığı ve peşmançılığı ile tek başına qalmışdı.Peşimançılıq duyğusu içinde qovrulurdu. Amma ne fayda? Olan olmuşdu daha. İlk önce bedeninden Saranın izlerini yox etmek isteyirdi.Bunun üçün de hamamda suyu açaraq duşun altına girib sessizce dayandı. Su bedenine deydikce rahatlamağa başladı.Sanki bütün ağrısı-acısı, günahları, peşimançılıqları yuyulurdu. Unutmağa çalışdı o geceni. Her şeyi beyninden silib atmağa cehd etdi. Bunların yaşanmamış olmasını xeyal etdi. Xeyal etmeyi heç sevmezdi. İndi ise xeyal edirdi. Yatacaq ve duranda her şey öz axarı ile davam edecekdi. Belke

<< 1 2 [3] 4 5 ... 11 >>