Ayline dönük şekilde dayandı.
Aylin yaxına gelib Selimin üzünü tutub özüne teref çevirdi. Düz Selimin gözlerinin içine baxdı. Aylinin elinin teması Selimin qelbine sirayet edirdi. Qelbi qopmağa hazır dayanmışdı sanki. El vursan çıxıb Aylinin ovucuna düşecek idi sanki. Qeyri-ixtiyari Selim de nezerlerini Ayline çevirdi. Onun gözlerinde eriyirdi. Her şeyi unudurdu. Ne gözel sevirmiş onlar bir-birini. Xebersizce bu sevginin odunda yanıb kül olurlarmış.
-Selim,az-çox tanıyıram seni. Nese olub axı,-deyerek Aylin ağlamsındı. Sesinde uşaq mesumluğu vardı. Tertemiz, pak bir sevgisi vardı, qelbi vardı kirlenmemiş.
-Sene ne, Aylin? - dedi eseble Selim.
Aylin bunu gözlemediyi üçün bir anlıq duruxdu. Ne deyeceyini bilmirdi. Selimi qırmaq istemediyi üçün nese demek de istemirdi. Özü ise paramparça idi. Selimin sözünden pert oldu.
-Axı menimle niye bele danışırsan,-dedi ve axmağına ne qeder engel olsa da, ilıq göz yaşları gözünden axaraq yanaqları boyunca diyirlenmeye başladı. Aylin gözünü sildikce yeni yaşlar axır ve yanaqlarını isladırdı. Ağlamaq istemirdi Selimin önünde. Yaşlar ise onun sözüne baxmırdı. Aylin sildikce onlar sanki daha da inad ederek"bax biz yene de axırıq" deye acıq edirdi sanki ona.Zeif görünmek istemirdi. Amma artıq güclü görünmeye de taqeti yox id.Selim Aylini bele ağlayan görüb duruxdu.Sevdiyi qadının göz yaşlarına dayana bilmirdi. Ona yaxınlaşmaq isteyirdi. Onu qucaqlamaq isteyirdi. Amma bunu elememeli idi. Bir an içinde Aylini qolları içinde gördü. Qucaqlamışdı onu. Dayana bilmirdi onun bu çaresizliyine. Bu oyunun en mesumu axı o idi.Aylini möhkem qucaqlayaraq susdu. Sadece qollarını sardı ona. Bir müddet belece dayandılar.Aylinin göz yaşları onun çiynini isladırdı. Qırdığı qadın onun çiyninde teselli tapırdı. Onun qollarında ağlayırdı. Ne qeribe deyilmi? Sevdiyin sen onu qırsan da, sadece sende teselli tapa bilir. Selim Aylinin göz yaşına daha artıq söze bilmirdi."Meni bağışla" deyerek çıxıb getdi.
Selim Aylinin qelbini qırdığı üçün ikiqat ezab

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 11 >>