gözleyirem,-Aylinin inad etdiyini görüb razılaşdı.
***
Selim Aylini işe getirdi.Aylin düşmek isteyende:
-Dayan, kömek edim,-deyib düşmek isteyende Aylin qoymadı.
-Lazım deyil, Selim. Özüm düşerem. İçeride adam çoxdu. Biri kömek eder, - deyib maşından düşende Selim de maşından düşüb kömek etmek üçün Ayline yaxınlaşdı.
-Xestexanaya qeder kömek edim,-dedi ve elinden tutub maşından düşmesine kömek etdi.Bu vaxt içeride Nigar ile ne haqqındasa söhbet eden Şelale Selimi gördü.
-Aylin xanımı bu adam soruşmuşdu,-deyib Selimi gösterdi.
-Aa bu ki Selimdi,-Şelalenin heç ne anlamadığını görüb elave etdi,-Aylinin eridi.
-Aa doğrudan? Amma dünen heç ne demedi.
-Olur aralarında ele şeyler. Sen beynini yorma, - deyib Aylinin qabağına getdi.
-Necesen, quzum? Bu gün evde qalıb dincelerdin de, -dedi ve Selime baxaraq,-salam, yezne,-dedi.
-Salam,Nigar. Aylin bundan sonra sene emanet. Men gedim.
-Narahat olma sen,men ona gözümden de yaxşı baxaram,-dedi.
-Sen evde niye qalmasın?-deyerek Nigar Ayline tenbeh edici baxışlarını dikib qoluna girdi.
-Yox, Nigar. Xestelerim var idi.
-Elmira hekim de baxa bilerdi, - dedi qaşını çataraq.
-Sıxılıram evde, ezizim. Ona göre de bura yaxşıdı, - dedi.
-Sen onları boş ver. Bilirsen, ne öyrendim?-sevinerek pıçıldadı.
-Ne? - Teeccüble baxdı.
-Dünen xestexanadan seni soruşan bilirsen, kim olub?-Qalibane sevincle soruşdu. Aylini bele maraqda qoymaq xoşuna gelirdi.
-Üreyimi çekme de. De, görek,kim idi?.. Men Selimden soruşdum. O, deyildi. Başqa kim olar ki?-sual dolu nezerini refiqesine dikdi.
-Ay sen nece de safsan. Men sene dedim axı, Selim olacaq.
-Selim olub? -teeccüble pıçıldadı.Nigar başını "he" anlamında yelledi,-Bes mene dedi ki,o olmayıb.
-Şelale onu görende tanıdı. O, dedi mene de.
-Niye gizledir axı?-dedi incik halda.
-Demirdin ki, aranız yaxşı deyil. Belke, ona göre bele davranıb.
-Heç, onsuzda, aramızın niye pis olduğunu da anlamıram. Seher her şey yaxşı idi. Axşam yene deli oldu. Bezen ele bilirem ki, dissosiativ

<< 1 ... 8 9 [10] 11 >>