Bolum 18

Diqqet 18+

Aylin dilxor halda kabinetinde oturmuşdu...Telefonuna gelen mesaj onu düşünmeye vadar edirdi. Hem de artıq Turalı görmek istediyine emin deyildi. Turalın hisslerinden xeberdar iken onu görmek istemirdi. Çox heyif... Aralarından su sızmayan iki dostun arasına qara pişik girmişdi indi. Demek, doğrudan da, qız ve oğlanın dostluğu mümkün deyil imiş. Mütleq tereflerden biri aşiq olurdu. Bu defe sevginin ateşine düşen teref ise Tural idi.Aylin Selimin mesajına yeni sevinmişdi ki, Turaldan gelen "Görüşe bilerikmi?söhbet etmeli olduğum mesele var" mesajı gelmiş ve bu defe canı sıxılmışdı... Turala hal-hazırda görüşe bilecek veziyyetde olmadığını dese de,ne demek istediyini de bilmek isteyirdi. Yeniden telefonuna mesaj gelince üreksiz halda telefonu açanda Selimden olduğunu görende üzüne xoş bir gülümseme yayıldı."Hekim xanım mesajıma da cavab vermir". Selimin mesajına cavab vermeye macal tapmamış Turaldan mesaj geldiyi üçün Selime heç ne yaza da bilmemişdi. Klaviaturada sözleri diqqetle seçib mesajını tamamladıqdan sonra gönder işaresine basıb gülümseyerek telefonu elinde yellemeye başladı. Özünü yeniyetme qızlar kimi hiss edirdi.
"Narahat olma. Men xestexanadayam. Nese olsa,ilk yardım destesi hazır dayanıb" mesajı yollayan kimi Selimden derhal cavab geldi:
"Bax da axı. Seni daşımaq ele de asan deyil"
"Nee? Men heç de ağır deyilem"
"Onu bir de menden soruş"
"Ee Selim..."
"Yaxşı. Zarafat edirem.Arıqsan sen. Bir az sümüyün böyükdür,yeqin"
"Selim deee... Özüm gederem bundan sonra. Heç sene de yük olmaram"
"Senin varlığın en gözel yükdür"
Son mesajı oxuyanda Aylinin yanaqları qıpqırmızı qızardı. Selimin ne demeye çalışdığını anlamağa çalışdı. "Belke,Selim de aşiq olub mene",-deye düşündü.Yene de bir neticeye gele bilmedi. Ne cavab yazacağını da bilmediyi üçün heç ne yazmadı. Amma üreyi rahat deyildi. Yazmaq isteyirdi,amma ne bilmirdi.
Selim son mesajı yazdıqdan sonra atmağın düzgün olmayacağını düşünüb silmek isteyende yalnışlıqla gönder

[1] 2 3 ... 9 >>