de Aylini intizarda qoymaq üçün lap elden-ayaqdan gedirdi.
-Neyi dedin?
-Senin varlığın en gözel yükdür,-dedi ve Aylinin yaşıllarına dikdi gözlerini. Gözleri ile Aylinin simasında özüne qarşı bir zerre sevgi axtarışına çıxmışdı ve eger o sevgi qırıntısını tapsa, esla Aylinden el çeken deyildi. "Belke de,Turala qarşı olan sevgisi solur. Belke de,sevgi deyildi. Nece ki menim Saraya olan hissim sevgi deyildi. Aylin de Turalı sevmediyini anlayır, belke."
-Ne demek isteyirsen ki, Selim?-dedi. Süretle çırpınan qelbine hakim ola bilmirdi, sanki indice çıxıb ovucuna düşecekdi. Selim ile bele yaxın olanda heyecandan qarnında ağrı emele gelirdi. İndi de Selimin nefesi o qeder yaxın idi ki,qelbine toxunurdu bu nefes. Bir ömür bu nefes ile yaşamaq en böyük arzusu olmuşdu artıq.
-Sadece bil ki,sen menim üçün deyerlisen, yaxşı,-dedi ve eli ile Aylinin yanağına sığal çekdi. Aylin bu an özünden getmeye hazır veziyyetde idi. Selimin teması onun üreyine infarkt getire bilerdi. Bayırda buz kimi hava olmasına baxmayaraq, heyecandan onu isti basmış,yanaqları qıpqırmızı qızarmışdı. Hetta saçları arasından ter damcıları da nezere çarpırdı. Danışa da bilmirdi. Bedeni esmeye başlayırdı.
-Belke,maşını işe salasan,-dedi ve Selimden gözünü çekerek boynuna doladığı tünd göy rengde şarfını açaraq derinden nefes aldı.
Eve çatıb Selim metbexe keçdi,Aylin ise otağında oturub bir az kitab oxumağa başladı. Uzun zaman idi,kitab oxumurdu. Elinde tutduğu "Qürur ve qerez" kitabını atasının:Selimle evleneceksen,-demesinden bir gün önce almışdı...Ondan sonra heyatında o qeder heyecan baş vermişdi ki, heç kitab oxumağa fürset tapmamışdı. İndi ise ayağının veziyyetinden istifade edib severek aldığı kitabı oxumağa başladı...
Selim ise öz-özüne danışaraq metbexde bacarığını sergileyirdi.
-Bele getse,men dünya şöhretli aşpaz olacam.En yaxşısı bir kömekçi tapmaqdır.İş-güc elinden heç vaxt oldu ki,-birden özbaşına danışdığının ferqine vararaq,-Artıq deli de oluram. Öz-özüne danışmaq hardan

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>