menle içmeli idin. Biz ikimiz de qarşılıqsız sevirik.Gel bir az da senle içek,-deyib Samiri aparmaq istese de, gezecek halda olmadığı üçün Samire gücü çatmırdı.
-Yaxşı ,Selim. Sabah gelib içerik. İndi ise eve getmek vaxtıdır,-deyerek onu öz maşınına mindirib özü de oturdu.
-Samir, bes menim maşınım?
-Narahat olma. Heç kim yeyen deyil maşını. Men eve gönderterem.
-Orda güller var. O,çox sevir onları. Ona verecem,-deyerek maşından düşmek isteyende Samir ona mane oldu.
-Sen otur. Geze de bilmirsen. Men getirerem,-deyib Selimin maşınından qızılgülleri götürüb Selime verdi. Sonra birbaşa eve sürdü.
Aylin yene de yatmamış,Selimin yolunu gözleyirdi. Qapıda maşın sesi eşidib pencereden baxanda Samirin maşınını gördü. Teeccüblendi. Celd qapını açdı. Samirin Selimi getirdiyini görende ise qorxdu. Ele bildi nese olub Selime. Telaşla :
-Ne baş verib, Samir,-dedi.
-Çox içib, - Deyerek Selime baxdı, - eve sen apara bilersen, yoxsa kömek edim?
-Yox, men özüm apararam, - deyib Selimin qolunu boynuna doladı. Selim de serxoş aleminde:
-Men çox sevirem, amma o, meni sevmir , - dedi.
Aylin Samire baxıb :
-Sara ile arasında nese olub ki? - soruşdu.
- Heç xeberim yoxdu,-dedi ve sağollaşaraq ordan uzaqlaşdı.
Aylin Selimi yuxarı çıxarmağa çalışdı."Selim, çox ağırsan",-dedi. Amma Selim öz aleminde idi. Elindeki gülleri Ayline vererek:
-Bunları sene almışdım. Amma sen meni sevmirmişsen. Gülleri al,-deyib gülleri Aylinin eline dürtüşdürdü. Aylin onu çetinlikle otağına çıxararaq ayaqqabılarını ve üst köyneyini çıxarıb yerine uzatdı. Üstünü örtüb çıxmaq isteyende Selim onun elinden tutub saxladı.
-Getme, - Selim onu çarpayısında oturtdu. Elini tutaraq bir daha, - getme, - dedi.
Aylin anlamırdı onun niye bele etdiyini. Aylin ondan soruşdu.
-Niye bu qeder içmisen, Selim?
-Sevirem. Ona göre.
-Sara ile aranda nese olub? - Aylin niye bele suallar soruşduğunu özü de bilmirdi. Serxoş insan düzünü deyir düşüncesi idi ,yeqin, ona bunu etdiren.
Selim eseb ile qışqırdı.
-Besti.

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>