tanımırsan beyem? Günde bir şey düşür beynine. Bir Allah bilir indi ne qonaqlığı vermek fikrindedir. Sen ona qarışma. Elini de heç neye vurma, otur, dincel. Yaxşı? Bahar başını astaca endirib qaldırdı. Fateh televizor kanalları çevirmeye başlayanda -Şey... Men gedim yatım, -deye ayağa qalxdı ve onu teeccüblü nezerler ile yola salan qayınatasına gücle gülümsedi. Fateh gelini otaqdan çıxandan sonra bir xeyli üzünde razı tebessüm ile gözlerini ekrandan çekmedi, daha sonra özü de yuxarı qalxdı. Baharın eri üçün darıxdığını ,onu görmek istediyini bilmek kifayet idi ki, bir qayınata bu qeder xoşbext olsun. Seher işe getmeye hazırlaşan qayınatasını yola salan Bahar Fatehin dodaqaltı tebessümünü sezmişdi. Fateh qapıdan çıxanda aniden çevrilib, guya indi xatırlamış kimi, eslinde önceden hazırladığı sözleri nehayet diline getirmişdi. - Lap yadımdan çıxmışdı;bir azdan Yaşar gelecek. Dünen bütün gece işleyib. Sen de evdesen ,qulluq et bir az ona. Tek qalmasın, yoxsa heç ne yemeyecek. Fateh Baharın ne ise deyeceyini gözlemeden çıxmışdı evden. Onun dediklerini tam derk etmek üçün Bahara minimum 10 deqiqe lazım olmuşdu. Ele ki, ne baş verdiyinin ve harada olduğunun ferqine vardı Bahar ayaqlarını işe saldı. Bir az sonra o artıq takside idi. Elbetde, onu işde gören Elvin çox teeccüblenmişdi ,lakin heç ne soruşmadı ve bu gün digerlerinden heç ne ile ferqlenmirmiş kimi apardı özünü. Bahar buna göre müdirine çox minnetdar idi. Elvin hemişeki kimi onu bütün qayğılardan uzaq etmişdi. Bahar o qeder fikirli idi ki, gün erzinde gelen bütün yemek sifarişlerini qarışdırdı ve sonunda heç bir işe yaramadan Elvin terefinden istirahet etmeye restoranın boş otaqlarından birine gönderildi. Otaqdakı ,üzerinde jurnaldan tutmuş ,çips qalıqlarına qeder her şey olan sofaya uzandıqdan sonra Bahar Yaşarın eve gelme ve onu görmeme sehnesini defelerle gözünün qarşısına getirerek yuxuya dalmışdı. Ayılanda iş saatının sonları idi. Bahar özünü metbexe atıb yeni sifariş ile içeri keçen Ehmedin elinden kağızı

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>