qapıb derhal işe keçid aldı. Elvinin buna ehtiyac olmadığını demesine mehel qoymadan özünü işe veren Bahar en azından bu şekilde fikirlerden uzaq ola bileceyini düşünürdü. Lakin sifariş verilen dolmaları hazırlayarken bele o, Yaşarı xatırlayırdı. Niye? Axı bu onun sevdiyi team idi. -Bahar ,her şey yaxşıdır?- Elvin döze bilmeyib, nehayet soruşanda Bahar sifarişi Ehmede tehvil verib saçlarını açmağa başlamışdı. -Ne olub ki? -Gel boş söhbetleri qoyaq qırağa. Sen özünde deyilsen. -Men yaxşıyam. -Bax, üzerine gelmek istemirem ;bu gün üçün icaze aldığın halda niye geldiyini de senden soruşmuram, amma en azından yaxşı olub-olmadığını bilmek isteyirem. -Şef, vallah yaxşıyam, - Bahar ne qeder süni çıxdığından özünün de xeberdar olduğu halda yalanı davam etdirdi. İsteseydi bele onsuz her şeyi açıqlaya bilmeyecekdi ona. Halbuki ona danışsaydı belke de Baharı başa düşe bilecek yegane insan idi Elvin. Elvin ağzını yenice açıb ne ise demeye hazırlaşırdı ki, içeri telesik keçen Ehmed buna mane oldu. -Bahar, müşteri direşib ki, seninle danışmaq isteyir. -Menimle? -Nece yeni?- hem söhbetin yarım qalmasından ,hem de müşterinin menasız isteyinden esebini saxlaya bilmeyen Elvin qaşlarını çatdı. -He, vallah. Deyir yemek haqqında fikirlerini şexsen aşpazın özüne bildirmek isteyir. -Ona de ki bizim restoranda bele imkanlar verilmir. Ne fikri varsa ,sene desin. -Şef, bütün müşterilerle bele davransan ,bankrot olacaqsan. Eleme bele. -Bahar, sen her seninle danışmaq isteyen ile danışacaq halda deyilsen her halda. -Elvin durdura bilmediyi coşqu ile dillenende Bahar gülümsedi. -Yaxşı görek. Bu ilk defedir ve eminem ki, bele şey tez-tez olan da deyil. Hem mene de maraqlıdır ne deyecek. Her halda aşpaz olaraq müşterilerin ağız daşlarını önemsemeliyem. Bahar Ehmede müraciet edib onun ardınca metbexden çıxanda Elvin yunruqlarını sıxdı. Bahara ne olduğunu bilmek isteyi onu deli edirdi. Restoran tamamile boş idi, çünki iş saatı bitmek üzre idi. Bahar beyninden Yaşar haqqında fikirleri çıxara

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>