olaraq deyil qıza sataşan axmaq biri kimi baxsınlar? Niye senin müdirin bizim şexsi işlerimize qarışmalıdır axı? Men başa düşe bilmirem... -İlahi, - Bahar kinaye ile gülümsedi.- Men de ele bilirdim sen deyişmisen. Nedir , belke yene aparıb meni hansısa otağa qapadasan? Meni müdirim ile bele danışdığıma göre cezalandırasan, he? Teessüf, Yaşar bey! Men artıq evvelki uşaq deyilem!- Bahar qolunu eseble dartıb çıxardı ve haraya yol aldığını düşünmeden ireliledi. -Bahar!- Yaşar sesindeki qezebi gizletmeden onun adını çekse ve ardınca qaçsa da Bahar süretini artırdığı üçün onu xeyli ireliledikden sonra tutub saxlaya bilmiş ve qarşısına keçmişdi. - Görünür ,hele de uşaqsan! Özünü uşaq kimi aparmağı bitir ve maşına min; gedek evde adam kimi danışaq. Küçede diqqeti üzerimize çekmek yersizdir. -Sen maşınla get. Men metroya mineceyem.- Bahar qeti şekilde etiraz edib yeniden irelilemek üçün cehd etse de gözlediyi kimi Yaşar imkan vermemişdi. -Besdir daha, uşaqlıq edirsen. Meni kobud olmağa mecbur etme ! - Ne edeceksen ki? Yene de ... Sözünü bitirmeyen Bahar özünü Yaşarın qollarında tapanda sadece -Yaşar , neyleyirsen?- deye bilmişdi. -Başqa çare qoymadın. Ne edim?- Yaşar üz ezelelerini gererek dillendi ve arvadını qollarında maşına teref apardı. Bahar heç ne deye bilmemişdi. Bir az sonra o artıq maşına otuzdurulub ,eseb ile sükan başına keçen erini izleyirdi. Yaşar eyni eseb ile maşını işe salıb yola düşende Bahar üzünü pencereye teref çevirdi ve bütün yol boyu ağzına su alıb oturdu. Erinin ona baxdığını hiss etse de bir defe de olsun Yaşarın üzüne baxmadı. İlk önce esebi olsa da bir az sonra hirsi soyuyan Yaşara Baharın bu hereketleri şirin gelmeye başlamışdı. Hetta arada ona bildirmeden gülümseyir ve başını yelleyirdi. Maşın evlerinin qarşısına çatanda Bahar elini atıb qapını açmağa çalışdı ,lakin Yaşar ondan önce terpenib çıxmış ve arvadı üçün qapını açmışdı. Ona doğru uzanan ele çiyni ile etiraz eden Bahar enen kimi eve telesdi. İçeri keçen kimi heç ne demeden otağına
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç