qaçan Baharın ardınca getmek istese de Yaşarı hay-heşir ile qarşılayan anası buna imkan vermedi.Onun üçün açdığı süfreye dediyi bütün xoş sözler ile eyleşdirib qarşısına her cür naz-nemeti düzende artıq yeyib gelen Yaşar Yuliyanın xetrine deymemek üçün bir az oturub sonra yorğun olduğunu bildirerek ayağa qalxdı. -Yaşar, bir az otur anan ile söhbet et , sonra gedersen de. Bir ildir üzüne hesretem. Bu gün qonaqlıq etmek istedim dedin isim var. İndi yemek isteyirem seninle deyirsen yorğunam. Sabah da tezden çıxıb gedeceksen. Bele olmaz axı.- Yuliya her zamankı eda ile şikayetlenende divanda eyleşen Fateh Yaşara göz-qaş etdi. -Bas üste, gözel anam, senin xetrine oturacağam bir az daha, - Yaşar anasını çiyinlerinden tutub yemeklerden uzaq olmaq meqsedile atasının yanında eyleşdirdi ve onların yanında özüne yer etdi. Söhbet getdiyi ilk günden başlayıb gezdiyi her yerde davam ederek son olaraq burada qalacağı zamanda bitdikden sonra Yaşar razı qalan ve uzun müddet sonra nehayet ürekden gülen valideynlerine yatmaq istediyini bildirdi. Amma yuxarı qalxmaq isteyende Yuliya nehayet, bu bir il erzinde gelininin azadlığından yığdığı ve saxladığı dilinin ucunda qalan zeheri buraxmışdı. -He, indi eri gelse de bizimle süfre başında oturmayan arvadının yanına get. Yeqin çox yorulub bu gün işde. Daha iş xanımı olub axı. -Yuliya!- Fateh sakit sesle bele arvadını bu defe de susdurmağı özüne borc bilmişdi. Yaşar anasının sözlerine mehel qoymadan gülümseyerek -Siz de yatın. Ata, men sabah günorta geleceyem ofise. O vaxta qeder onsuz toplantı olmayacaq.- deyib Fatehin tesdiqini alar-almaz pillekenleri iki-iki qalxdi ve özünü otağa saldı. Gözlediyi kimi de Bahar artıq yerinde idi ve yatmadığı belli olduğu halda özünü yatmışlığa vurmuşdu. Yaşar eynindeki penceyi çıxarıb yatağın Bahar terefinden boş qoyulmuş hissesine atanda heyat yoldaşının seksentisini hiss etse de biruze vermeden hamam otağına keçdi. Bahar o gelmeden önce yuxuya getmek üçün üzerindeki örtüyü elleri ile sıxır ve
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç