BÖLÜM... 18.
Günler hefteleri, hefteler ise ayları evez edirdi. Kenanla münasibetimizin başlamasından 5 aya yaxın bir zaman keçmişdi. Bu keçen aylar sözle ifade edilmeyecek qeder gözel idi. Men Kenanla o qeder xoşbext idim ki, bunu terif edecek kelme tapa bilmirdim. Sevilmek duyğusunun gözelliyini keşf edir, qadın olduğumun indi ferqine varırdım. Bir sözle, men onun sayesinde yaşadığımı hiss edirdim. Kenanla beraber her günümüz bir - birinden maraqlı ve gözel keçirdi. Her gün işden çıxarken el - ele San Diegonun küçelerini gezirdik. Hefte sonları ise axşama qeder günümüzü daha menalı keçirmeye çalışırdıq. Kinoya, teatıra gedir, bezen ise parkda, ağacın kölgesine oturar saatlarla söhbet ederdik. Bir - birimizi haqqında her gün yeni şeyler öyrenirdik ve menim öyrendiklerim ile ona olan mehebbetim qat - qat artırdı. Kenan mükemmel biri idi. Onun qelbindeki merhemeti, yaxşılığı, yardım severliyi gördükce kaş ki onu çoxdan tanısaydım deyirdim. İlk geldiyim zamanlar bu şehere heç cüre alışa bilmirdim. Bakı üçün darıxsam da, burada yaşamağa mecbur idim. Ancaq indi bu şeher, gözümde o qeder doğma, o qeder gözel idi ki, sanki illerdir burada yaşayırdım. İndi San Diegonun her küçesini ezber bilir ve çox sevirdim. Menim üçün San Diego demek, Kenan demek idi. Ona göre buradan getmeyi ağlımın ucundan bele keçire bilmirdim. Yaşadığım sevgi sayesinde çox deyişmişdim. Yeni sevib - sevilmek menim ruhumu sağaltmışdı. Evvelki Hümeyradan eser - elamet qalmamışdı desem, yerine düşerdi. Artıq söhbet edir, doyunca gülürdüm, hetta zarafat bele edirdim. Deyişimim tek ruhen deyildi, xarici görünüşümüde deyişdirmişdim. Saç rengimi, modelini, geyim terzimi bir çox şeyi deyişdirmişdim. Men öz ayaqları üzerinde durmağı bacaran biri idim, amma yaşadıqlarım menim gücümü itirmeyime sebeb olmuşdu. İndi ise her şeyin öhdesiden gele bilen ve en esası daha özgüvenli bir qadın idim. Öten aylar erzinde Elinin bir qızı dünyaya gelmişdi. Şemsin gelişi ile heyatım daha da gözelleşmişdi. Artq onun
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç