girmez gördüklerimle üzümde geniş bir tebessüm öz yerini almışdı. Kenan otağında seher yemeyi üçün balaca bir masa hazırlamışdı. - Sen, delisen. - Beraber seher yemeyi yeyerik, deye düşündüm. - Çox gozl sürpriz oldu, amma narahat oldum, Laranıda oyununa alet etmisen. Kenan gülümseyerek başını eyib sağa - sola herledi. - Bu onun fikri idi. Yaxınlaşıb masaya boylandım. - Çay da var. - Elbette, Hümeyra xanımın şirin çay içmeden güne başlamadığını bilirem. - Doğru bilirsiniz. Çox acmışam. - Eyleş. İkimiz de eyleşib yemeye başladıq. Bu sırada da söhbet etmeyide ihmal etmirdik. - Haradan ağlına geldi, iş yerinde seher yemeyi fikiri? - Seher Eli zeng vurmuşdu, işe gelmeden birbaşa iclas üçün başqa yere gedeceyini dedi. Mende sene bu cür sürpriz etmek istedim. Lara da kömek etdi. Beyenmedin? - Çox beyendim. - Men her gün güne seninle başlamaq isteyirem. Düzdür, sen bunun üçün Şems xanımı seçirsen, amma bugünlük bele oldu. Onun eyhamı menim gülmeyime sebeb olurdu. - Sen, Şemsi qısqanırsan? ‐ Şemsi yox, ezizim, seni. Men her anımı seninle keçirmek isteyirem. Seninle keçen zamanım o qeder deyerlidir ki, bunu sözle ifade etmek olmur. - Menim üçünde eledir. Senli günlerim her şeye deyer. - Bes ne zaman evleneceyik? İçdiyim çay boğazımda qalmışdı. Dayanmadan öksürür, boğazımı temizlemeye çalışırdım. - Hümeyra, yaxşısan? Ne oldu, yaxşısan? - Yaxşıyam, deyesen, çay isti geldi. Her halda dediyim en axmaq yalanladan biri de bu idi. Yeniyetmeler kimi utanmışdım ve heyecan bürümüşdü meni. - Men ellerimi yumalıyam. Otaqdan özümü çöle nece atmışdım bilmirem. İti addaımlarla öz otağıma keçib elimi üreyimin üstüne qoydum. Sehv başa düşmemişdimse Kenan mene evlilik teklif etmişdi, lakin men qaçmışdım. Evlilik teklifi alarken qaçan ilk insan men idim her halda. Qorxmuşdum, deyesen, amma bir o qeder de sevinmişdim. Bu, teklif sayılırdımı, onu da bilmirem. Bir müddet ele durduqdan sonra özümü birteher ele alıb masaya keçdim. Menim oradan qaçmağım ve içimdeki qorxu o demek deyildi ki,

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>