Bolum 19

Bezen heç ummadığımız anda ummadığımız insan terefinden qırılırıq. Qelbimizi paramparça ederek gözümüzü de yaşlı qoyur.Sevincle oyandığımız seher,xoş keçen dünenimiz gözümüzden gelir.Deyesen,xoşbextlik tam olan bir duyğu deyil. Çünki xoşbext olduğumuz anda bedbextlik baş qaldırıb bütün sevincimizi yerle bir edir. Bir az sevinc ,bir az hüzn. Heyatın qanunu budur.Bezen heyat bizi göyün 7-ci qatına qaldırıb bize xoş duyğular yaşadır,biz yenice sevinmeye başlayanda ise bizi var gücü ile yere çırpır. Sevincimiz boğazımızda qalır. Gülüşümüz üzümüzde solur. İnsan neçe defe öle biler ki? Bir defe? Yox, eslinde, insan arsız bir varlıqdır. Bir defe qırılan ümidler yeniden baş qaldırır ve insan çox arsızca eyni şeye ümid edir. Yeni, insan bir defe yox,defelerle ölür.

***
Aylin seher tezden oyanmışdı.Eslinde,heç gözüne düz-emelli yuxu da getmemişdi. Saat 4-den bir az keçenden sonra sevdiyi adama sarılaraq yuxuya gede bilmişdi. Sevdiyi insanın qollarında olmanın şirin heyecanı ona tez yatmağa imkan vermemişdi.Bütün gece sevdiyi insanın simasını izlemişdi. Saçlarını,dodaqlarını, kirpiklerini:bir sözle,onu incelemişdi. Onu ilk defe idi bele yaxından seyr etme fürseti elde etdiyi üçün bu fürseti yaxşı deyerlendirmişdi. Yuxuda olan Selimin saçlarına barmaqlarını daraq ederek sığal çekmişdi. Nece de yumşaq saçları var idi. Bütün varlığını teslim etdiyi bu kişi onun üçün evezolunmaz bir insan idi. Kimise onun yerine qoyması mümkün deyildi. Dünenki geceni düşündü. Bedenini xoş bir gizilti bürüdü. Bir az ağrısı olsa da, buna deyerdi. Gece Selim ellerini Aylinin saçlarında, dodaqlarında,bütün bedeninde gezdirerek ona sevgi etirafı etmişdi."Göresen, doğrudan
meni sevir? " Selimin simasına baxaraq sevdiyini düşündü ve yerinden qalxaraq yuyunmaq üçün vanna otağına getdi. Yuyunduqdan sonra ise Selime seher yemeyi hazırlamaq üçün metbexe keçmişdi. Kefi yerinde idi. Düşünürdü ki,bu gün heç kim onun kefine soğan doğraya bilmez. Sevdiyi adama ilk defe onun qadını kimi seher

[1] 2 3 ... 11 >>