yemeyi hazırlayırdı.Selim sevdiyi üçün ona xüsusi olaraq yumurtalı çörek bişirib süfreni de hazır etdikden sonra oturub Selimi gözlemeye başladı.Amma Selim hele de oyanmamışdı. Aylin çox heyecanlı idi. Eyni zamanda da utanırdı ve nece davranacağını bilmirdi. Düneni düşünende utandığından yanaqları qızardı.
Selim içkinin tesirinden ele yatmışdı ki, telefonuna gelen zengi bele eşitmirdi. Artıq 5-ci defe zeng gelende Selim baş ağrısı çekerek göz qapaqlarını astaca aralayıb etrafa baxaraq oyandı. Başını tutub:"Bu ne baş ağrıdı bele",-deyib telefonu götürdü. Zeng şirketden idi. Zengi derhal açdı. Tecili şirkete çağırırdılar. Nece unutmuşdu axı? Bu gün axı türk iş adamları gelecekdiler. Tez-telesik geyindi. Yatağında qalan dünenki qan lekelerine fikir vermeden telesik aşağı düşdü. Aylin Selimin aşağı düşdüyünü görüb özünü itirdi. Daha da qızardı. Selim aşağı düşende salamsız-kelamsız üst geyimini geyinende Aylin pert oldu.
-Selim, seher yemeyi yemirsen?-dedi meyus halda.
-Yox. İşim var,-dedi quru ve bir o qeder ciddi ses tonu ile.
-Axşam çox içmişdin,-bunu niye dedi, heç özü de tam anlamadı. Belke de, geceni xatırlayıb xatırlamadığını bilmek isteyirdi.
-He, ola biler. Başım da ona göre ağrayır, demek,- Sesi çox quru,vecsiz ,soyuq idi. Bu soyuqluq Aylinin iliklerine işleyerek onun qanını dondurdu.Selimin dünen dediklerini xatırlamaması ise onun qelbini tamam parçaladı. Qırılmış qelbinde qopan sessiz feryadlar dile gelmek üçün can atırdılar artıq. Gözünden axan yaşlara mane ola bilmeyerek onları öz axışına buraxdı.Selim evden çıxan kimi ise celd Selimin otağına çıxaraq yataq üstlerini deyişib başqalarını taxıb digerlerini paltar yuyana atıb hönkür-hönkür ağlamağa başladı. Bütün xeyalları mehv olmuşdu. Arzuları puç olmuşdu. Sevgisi cavabsız qalmışdı. Gözünden yaşlar axdıqca üreyi daha da parçalanır. Her aldığı nefes bir ox olub üreyine saplanaraq ona ezab verirdi.
Amma elediyi herekete peşiman ola bilmirdi.Onu mehv eden tek şey sadece sevilmemiş olması, qarşılıqsız

<< 1 [2] 3 4 ... 11 >>