ikisini de verdiyi xeberin şokunda qoyub çıxıb getmişdi. Aylin donuq gözlerle Selime baxırdı. Selim ise gözleri ile anlatmağa çalışırdı. Sevgisini, peşmançılığını... Amma ne fayda? Etdiyi sehvin bedelini ödeyirdi indi. Sevdiyi qadın artıq şokdan ayılmış ve anlamağa çetinlik çekdiyi bir baxışla ona baxıb otağına girmişdi. Qapısını da içeriden bağlamışdı. Selim ne etdiyini anlamadan yuxarı qalxdı. Qapını açmaq isteyende qapının qapalı olduğunu gördü.
-Aylin...-Qapını döydü,-Aylin,xahiş edirem, aç qapını.
-Yuxum gelir. Yatacam, Selim. Menimle ne danışacaqsan ki?-gözünü silerek özünü ele almağa çalışdı. İstemirdi danışanda ağladığı hiss olunsun. Amma sesindeki qeheri Selim duydu.
-Aç qapını. Mene bax. Aylin, xahiş edirem. Sara ile men..
Aylin ona sözünü bitirmeye icaze vermemişdi.
-Selim, Sara ile sen mene maraqlı deyilsiniz. Size xoşbextlik arzu edirem. İndi ise xahiş edirem, qapıdan çekil, yatacam,-dedi ve saxlamağa çalışdığı yaşlar gözünden axmağa başladı. Dodaqlarını dişleyib ağlamağına mane olaraq danışırdı.
-Aylin!!! Danışmağıma icaze ver.
Aylinin sebri son hedde idi. Gözünü silerek bayıra çıxıb eseb ile :
-Ne danışacaqsan? Saranı nece hamile qoyduğunu? Narahat olma. 7 yaşında bir uşaq deyilem. Nece hamile qalınır, bilirem. Mene gecelerinizden danışmağına ehtiyac yoxdur.
Selime danışmağa macal vermeyib sözünü deyib qapını çırparaq otağa girdi. Selim donub qalmışdı. Aylin fırtına kimi her şeyi sovuraraq dağıdıb otağına getmişdi. Selim danışmağın yersiz olduğunu anlayıb öz otağına getdi.Düşünmekden yata bilmirdi."Aylin axı niye ondan incidi?Turalına daha tez qovuşmaq isteyen o deyildi sanki".Esebileşdi. Düşünmek ona yarımırdı. Düşündükce daha deli olur,düzgün qerarlar vermek yerine, eksine ,daha da dibe batırdı. "Men niye onu yola getirmeye çalışıram", - deye düşündü. Qalxıb saata baxmaq üçün telefonu götürdü. Teeccüblendi :"Hansı ara bu qeder vaxt keçdi ki",-deye düşündü. Saat artıq 11-in yarısı idi. Tez yerinden qalxdı. Aylinle her şeyi danışmaq lazım

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 11 >>