gülümsedi ve Elvin bu tebessümün vermiş olduğu ağırlıqdan uzaq olmaq üçün gözlerini qaçırdı. -Heç olmasa, dayanacağa qeder yola salım, - deye iş gördüyü otağın qapısından asılmış gödekçesini götürüb eynine keçirdi. Bu defe Bahar etiraz etmeyin yersiz olduğunu anlayaraq susmuşdu. Elvinin ona göstermek istediyi bütün yolları bağlamaq onun terefinden qeddarlıq olardı. Hetta azacıq da olsa bu onu xoşbext edirdise, Bahar özü de sevinirdi. Onlar ikisi de restorandan çıxan kimi avtomobilin qarşısına yaslanıb dayanan Yaşarı görün ayaq saxladılar. Elvin ireli getmek üçün bir addım daha atmaq istese de çiyninde hiss etdiyi toxunuş onu saxladı. Bahar gözlerini Yaşarın üzerinden çekmemişdi, ancaq Elvine demek istediyini diline getirmeden demişdi. Yaşar qametini düzeltdi ve bir iki addım ireli geldi. Yoldaşının başqa kişiye toxunduğunu görmemezlikden gelse de , çiyinlerinde hiss etdiyi ağırlıq onu boğurdu. Qanqaraldıcı meqamlardan biri de o idi ki, Yaşar heç ne ede bilmirdi. Gözleyirdi. Baharın nehayet, hemin insanın yanından ayrılıb erine doğru geleceyini sebrle gözlemekde idi. Bahar bütün gözlentileri puç etmek üzre mütexessis kimi Elvine işare edib -Gedek, -deye restoranın qarşısından ayrılanda Yaşar yunruqlarını sıxdı. Elvin er-arvad arasındakı münaqişede özünü 3-cü ve yersiz hiss etdiyi halda Baharı tek buraxmamaq üçün onunla birlikde ireliledi. Yaşar udqundu. Bütün hirsini boğa bilmek üçün soyuq duşa girmesi de kifayet etmezken ,indi özünü ele almalı olduğunu bilir ve derinden nefes alırdı. Elvin ile birlikde dayanacağa yol alan Baharın arxasınca getmemek , onun qıcıqlarina cavab vermemek üçün yerinde dayanıb sayırdı. 1-2-3-4-5... Dayanacağa çatdıqlarında Bahar Elvinin üzüne baxmadan sakit ses ile dillendi. -Şef, sen getsen yaxşı olar. Elvin uzun-uzun qarşısında boynu bükük dayanan qıza baxdı. Onun üçün her şeyi uçurub , dağıtmağa ve yeniden yığmağa hazır idi, lakin elinden heç ne gelmirdi. Bu defe adeti üzre kömek teklif etmeden, Baharın onun gözlerine baxmasını
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç