Maşın sürürem. Danışa bilmirem daha artıq.Helelik,-deyerek zengi sonlandırdı. Selim günahkar olduğunu qebul edirdi.Sara ki özbaşına hamile qalmamışdı. Ona göre de uşağına atalıq etmeli idi. Amma Sara ile bir araya gelmeyi alınmırdı daha.Üreyinde Aylin varken heç cüre başqa birisine "sevgilim" deye bilmezdi. Selim eve gelende saat artıq 11den keçirdi.Aylin salonda var-gel edirdi. Qapıda maşın sesi eşiden kimi derhal iti addımlarla otağına çıxdı. Selim eve girdiyi vaxt işıqlar sönülü,ev sessiz idi.Aylinin artıq çoxdan yuxuya daldığını düşünürek öz otağına çıxdı. Aylin otaqda bir yerde qerar tuta bilmirdi.Selimle nece danışacağını bilmirdi. Ümumiyyetle bu etdiyi üreyinden gelirdimi? Elbette ki ,yox. Sadece bunun her ikisi üçün de ,hetta Sara üçün de en yaxşı yol olduğunu düşünürdü.
-Vaxtdır. Bunu ele bu gün edeceksen, Aylin, - dedi öz-özüne ve derinden bir nefes alaraq otaqdan çıxdı. Selimin otağına doğru getdikce üreyi çırpınırdı.
Selim otağa daxil olan kimi uzanmışdı. Yene Sara zeng edir, o ise cavab vermirdi.Aylin beyninde her şeye nöqte qoyub Selimin otağına teref geldi. Qapını döyünce Selim qalxıb özü açdı. Teeccüble Ayline baxdı.
-Neceb gelmisen? - dedi içeri çağırmadan.
-Belke, gelesen aşağıya söhbet edek,-sesindeki bezginlik Selimi telaşa saldı. Deqiq nese vardı. Yoxsa ele-bele hal-ehval tutmağa gelmemişdi.
-İsteyirsen, içeri keç. Burda danışaq,-deyib qapıdan çekildi.
O geceni xatırladıqca Aylinin ayaqları içeri girmek istemirdi. Ağlamamaq üçün dodağını dişledi ve gözlerini başqa bir nöqtede saxladı.
-Keçmeyeceksen?-deyerek Selim içerini işare etdi.Aylin otağa daxil olub hemin geceni xatırlayaraq çarpayıya baxdı. Sonra nezerlerini ümid edercesine Selime zilledi. Hemin geceni Selim özü xatırlasın, isteyirdi. Amma Selim ele bil balıq hafizesine malik idi. Unutmuşdu her şeyi. Xatırlamağa cehd bele etmirdi.
-Ne demek isteyirsen, Aylin? - Selime artıq daha da maraqlı gelmişdi.Aylinin bu müemmalı halı Selimin diqqetini bacardıqca özüne çekmişdi.
Aylin

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>