Xoşbext... Sehere yaxın eve gelen evli cütlüyün harada gecelediyi heç kimi maraqlandırmamışdı. Daha doğrusu, Fateh bu söhbeti qaldırmamaq qerarı almış ve Yuliyaya da bu barede ağzını açmağa qadağa qoymuşdu. Bahar sanki her zaman bele imiş kimi bütün aile üzvlerinin süfre arxasında sakitce etdiyi seher yemeyinden sonra otağına qayıtdı. Atası ile iş müzakirelerini bitiren Yaşar da derhal özünü heyat yoldaşının yanına çatdırmışdı. Yaşar içeri kecende Bahar güzgü qarşısında oturmuş ve üzünü hefif makiyaj ile seliqeye salırdı. -Harasa hazırlaşırsan?- Yaşar onun üzüne baxaraq soruşdu. Bahar ona baxmamaqda ziddiyyetli idi. Gözlerini qaldırmadan, boğazını işe salmadan başı ile tesdiqini etdi. Tebii, bu Yaşarı razı salmamışdı. Gece baş verenlerden sonra Baharın yeniden başlanğıc nöqtesine qayıtması; ne yolda, ne evde onu dindirmemesi bir qırağa, indi de danışmaması ve özünü soyuq aparması dözülmez idi. Bahar ayağa qalxıb yatağın üzerine qoyulmuş çantası üçün irelileyende Yaşar onu qolundan tutub özüne teref çevirdi. Bu toxunuşsa esla sertlik yox idi. Yaşar çox ehtiyatlı idi. Astaca elini qaldırıb Baharın saçlarına toxunanda ve gözleri ile derisine izler qoyanda bele nevazişi azalmadı ki, eksine artdı. -Bahar, bir hefte sonra gedirem.- Sesi çox sakit idi. Ve bu onsuz eşitdiyi ile tesirlenen Baharı daha çox tesirlendirirdi. Qız heç ne demedi. Heç Yaşarın gözlerine baxmağa da cüret tapmadı özünde. Yaşar da onu gözlemeden növbeti cümleni sapa düzdü. -Atam ise bizden cavab gözleyir. Kişi illah direşib ki, bizi boşatdıracaq. Yaşarın dodaqlarından xefif gülümseme ötdü, feqet Baharın üz ifadesi deyişmedi. Qız heyecanını ört-basdır etmeye çalışarken bütün diqqetini erinde cemlemişdi. -Biz de gerek cavab verek ona. Ya boşanır , ya da bu evliliyi davam etdiririk. Bahar... Bahar nezerlerini erinin gözlerinde gezdirdi. -Sen... Ele indi boşanaq desen men and içirem ki, seni buraxacağam. Söz verirem : heç ne demeyeceyem. Teki sen heqiqeten ,bütün ürekle bunu iste ve xoşbext ol. Türkiyede

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>