Bolum 20.

❤FINAL❤

Xoşbextliyi ölçen bir ölçü vahidi varmı? Neçe litr, ya da neçe kilo xoşbext olduğunu görmek kimi. Elimdeki hamileliyimi, ana olacağımı tesdiqleyen senedlere bir daha nezer saldığımda, nedense ilk düşündüyüm bu oldu. Xoşbextliyin ölçü vahidi… Sanki heqiqi xoşbextliyin ne olduğunun mehz o gün ferqine varmışdım. Betnimde bir möcüze daşıyırdım, varmı daha ötesi. Kenanla barışdığımız günden bu yana buludların üzerinde idim. Her şey o qeder yaxşı davam edirdi ki, eynen yuxu kimi. Amma bir problemimiz vardı, o günden sonra Kenan evlenmek barede tek söz bele demirdi. Sanki aramızda bu haqda söz - söhbet yaşanmamışdı. Bu gün teklif eder, sabah teklif eder deye, her gün gözlerinin içine baxırdım, amma nafile, Kenan tek kelime etmirdi. Amma bizim balaca möcüzemiz bir çox şeyi düzeldecekdi. Telefonu çıxarıb Kenana zeng etdim. - Alo. - Kenan, haradasan? - Şirketdeyem, canım. - Danışmalıyıq. - Ne barede? - Vacibdir. Axşam menim evime gele bilersen? - Senin evin olmaz. Kenan telefonda ele çığırmışdı ki, donub qalmışdım. - Niye qışqırısan? - Qışqırdım? Men qışqırdım? Yox, qışqırmadım. - Kenan, yaxşısan? - Yaxşıyam, sen necesen? Gözlerimi qırpışdıraraq ona neler olduğunu başa düşmeye çalışırdım. - Ezizim, nese olub? - Yox, yaxşıdır her şey... Hümeyra, menim de seninle danışacaqlarım var. Axşam sen menim evime gelmelisen. - Bunu bayaqdan bele de de. Axşam görüşerik. - Helelik. Telefonu söndürdükden sonra birbaşa evime gelmişdim. Yatağıma uzanıb elimi qarınımın üstünde gezdirmeye başladım. Meger men daha evvel heç ürekden sevinmemişemmiş. İndi ele çox sevinirdim ki, sözün esl menasında içim - içime sığmırdı. Men ana olacaqdım, Kenan da ata. Xeberi eşitdiyinde o, da çox sevinecekdi. Çünki ata olmaq Kenanın en böyük xeyallarından biri idi. Axşama doğru qalxıb hazırlaşmağa başladım. Ana olmağın mene bexş etdiyi heyecanla çox gözel bezenmişdim. Hazır olduqdan sonra çantamı götürüb Kenanın evine doğru yol aldım. Yol boyu bunu Kenana nece deyeceyimi düşünürdüm.

[1] 2 3 4 >>