sarılaraq keçiren cütlük seher de özlerini heç ne olmamış kimi aparmağa çalışırdılar. Bu çetin idi, feqet mümkünsüz deyildi. Hemişe olduğu kimi Bahar hazırlaşdıqdan sonra Yaşar onu işe apardı, özü de ofise yollandı. Elbetde, Yaşar ne baş verdiyini bilmek isteyini Bahara göstermeyecekdi ,lakin mütleq bunu öyrenmeye çalışacaqdı. Ofise çatar çatmaz ilk işi dünen Baharın dalınca gönderdiyi sürücünü yanına çağırmaq olmuşdu.
-Meni çağırmısınız, Yaşar bey.
-He, keç ,Ferid.
-Buyurun.
-Dünen seni Baharı getirmek üçün göndermişdim yadındadırsa.
-He, Yaşar bey, elbetde, yadımdadır. Sadece xanım menimle gelmeyeceyini dedi.
-Men de ele onu soruşacaqdım. Ne baş verdi? Niye seninle gelmek istemedi? Ne dedi?
-Vallah, heç ne ,Yaşar bey. Mene dedi özüm gedim, o da özü gelecek.
-Sen de mindin maşına getdin, bele de olmalı imiş kimi?- Yaşarın qaşları qalxdı. Bu Feridi heqiqeten qorxuda bilmişdi. Er-arvad işine qarışmaq istemese de, işi onun üçün her şeyden önemli olduğu üçün sandığı açmaq qerarına geldi.
-Düzünü desem, Yaşar bey, xanım başqa biri ile söhbet edirdi ve meni yola salıb onunla getdi.
Ferid Yaşarın üzünde açıq aşkar özünü gösteren qezebe şahid olduğunda dediklerine min peşman olsa da ,gec idi.
-Men ele bildim onunla gelecek sizin yanınıza, ona göre...
-Bundan sonra eger seni Baharı getirmek üçün gönderiremse, menim yanıma onunla geleceksen, bele axmaq sebebler ile deyil! Başa düşdün?!
Ferid qurumuş dilini işe sala bilmediyi üçün sadece başını terpetdi ve Yaşarın,
-Gede bilersen.- demesinden sonra otaqdan çıxdı.
Yaşar reng alıb ,reng verirdi. Qezeb, hirs, nifret; hamısı bir-birine qarışmışdı yene. Yene, yene, yene! Yene bu zehrimara qalmış ad, yene Senan!Niye? Niye Yaşar artıq her şeyi unutmağa hazır olduğu bir vaxtda o gelir ve üstdeki kartı çekirdi ?! Ve niye onun heyat yoldaşı eyni sehvi defelerle tekrarlayırdı? Yaşar yumruqlarını sıxdı. Her şeyin yaxşı olacağı fikri hemişe qezaya uğrayır ve sağ çıxmırdı.
Bahar cismen metbexde olduğu halda ruhen başqa

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>