silkeledi.
-Yaxşı! Baş belası,-deyib gülümsedi.
***
Sara Selime zeng edib onunla görüşmek istediyini bildirende Selim razılaşdı. Sara şirketin aşağısında yerleşen kafede oturub onu gözlediyini bildirdi..Selim şirketden çıxıb iti addımlarla etrafa baxaraq kafeye girib Saranın oturduğu yeri tapıb yanına yaxınlaşdı. Salamlaşarken Sara Selimi öpmek isteyende:
-Sara, insanlar var, ne edirsen. Ayrıldığımızı unutdun, deyesen,- deyerek Selim stula oturdu.
-Selim, sen artıq meni heç itirib axtarmırsan. Bu ne demekdi? Men senin uşağını dünyaya getirecem...
-Sara, sene bir şey demeliyem, - Saranın sual dolu baxışları altında sözü nece deyeceyini bilmirdi.
-Selim, de, görüm ne olub axı.
-Aylin...-dedi ve ardını deye bilmeyib susdu.Saranın sual dolu baxışlarını görüb sözüne davam etdi,- Bilirsen, o da hamiledir.
Sara bunu eşiden kimi yerinden dik atıldı .Esebileşdi.
-Bu nece ola biler?
-Sakit ol, Sara. Sesini yükseltme. Teklikde deyilik. Etrafda adamlar var,-deyib insanlara baxdı. Etrafdakılar onlara baxırdı.
-Meni ele salırsan sen? - deyib bir az möhkem danışdı.
Selim onu götürüb ordan bayıra çıxardı. Maşında oturdular. Bu vaxt Onları Selimin atası Kazım Melikzade gördü ve esebleşdi.
-Bu leçer oğlumun yaxasından düşmeyib, demek.
Saranı maşına mindirdikden sonra, - indi danışa bilerik, - dedi Selim.
-Sen nece eminsen ki, Aylinin uşağı sendendi.? - Sara Selimi yola getirmeye çalışırdı.
-Sara, sen ne danışırsan? Elbette,menimdi. Sen ne danışdığını bilirsen?
-Selim, o qız senden istifade edir. Bizi ayırmaq isteyir.
-Sara, yeter. Aylin haqqında artıq-eskik danışmağına icaze vere bilmerem. O, menim heyat yoldaşımdır.
-Selim...
-Sus... Sara,ikinizin de uşağı menimdir.. Seninle bir sehv etdik... Bele olmağını heç istemezdim.
-Sen peşimansan? - ağlamağa başladı,-eger eledirse, men aldıra da...
-Besdir,Sara. Uşağın günahı nedir? Sadece men bele birlikde olmaq istemezdim.Bilirem, senin qelbin yaralıdır. Men yaralamaq istemirem..
-Yaralayırsan amma... - deyib

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 >>