qısılıb ağlayır,içinde yığılıb qalan ezabı tökürdü.
***
Nigar xestexanaya getmeye qeti şekilde etirazını bildirmişdi..Kiminse bunu bilmesini istemirdi.
-Yox, Samir xestexanaya istemirem. Meni öz evime apar, - demişdi. Utanırdı Samirden. Özünü rezil bir insan kimi hiss edirdi.Bedenini de,ruhunu da kirlenmiş hiss edirdi.Halbuki,o,sadece bir alçağın mezlum qurbanı idi.
-Yox, Nigar, heç olmasa,bu gün evinde qalma. Menim evimde... - demişdi ki, Nigarın keskin baxışını üzünde hiss etdi,-Nigar, menden sene zerer gelmez. Mene ele baxma. Eger istemirsense, men seni mecbur etmirem. Menim evimde rahat olmayacaqsansa, Aylingile aparım.
-Yox, bu vaxtı Aylini telaşa salmaq istemirem... Onun öz derdi başından aşır. Deme ona,-deyib ağlamağa başladı. Samir onun saçını sığallayaraq teselli etmeye çalışdısa da,teselliler boş idi. Onun çekdiyi acının yanında adi teselliler zeif qalırdı. Nigar sakitleşerek başını oturacağa qoyub gözlerini yumdu. Samir ise Nigar istemese de,onu öz evine getirdi. Onun tek qalmağını istemirdi. Eve çatanda Nigar gözlerini açıb geldikleri eve baxdı.
-Bura senin evindi?
-He, Nigar,menim evimdir.
-Yox,Samir. Burda qalmaq istemirem. Öz evime apar, dedim axı.
-Nigar, xahiş edirem, inad eleme. Sen menden pislik gözleyirsen?-deyerek küsgün baxışlarla baxdı,-Nigar,menim en son istediyim şey bele deyil senin canını yandırmaq . Xahiş edirem,mene inan. Bilirem , mene inanmırsan.
-Samir,men bilirem,sen mene pislik etmezsen. Bilirem,- yene de gözünden yaş axdı.
-Onda düş aşağı,eve gel,-Nigarın tereddüdle qapıya baxdığını görüb,-Men gedecem,narahat olma. Sen tek qalarsan,-dedi. Ondan sonra Nigar aşağı düşdü. Samir qapını açaraq Nigara önden yol verdi. Üreyi niyese narahat deyildi. Samire güvenirdi.
-Sen isteyirsen, yuyun. Yemek de var soyuducuda. Men gedirem... Nigar,narahat olma,burda güvendesen. Xahiş edirem bir delilik etme,- dedi ve evden çıxdı.Delilik dediyi şey intihar idi. Qorxurdu ki, Nigar özüne nese eder.
Samir çıxan kimi Nigar desmal tapıb

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 16 >>