geleceyem. Hem hefte sonuna az qalıb. Gel bütün söhbeti o vaxta saxlayaq. -Olsun. Amma hemin günü qaçış yoxdur ,onu bilesen. -Olsun, danışarıq. Yaşar ofisde yığılıb qalan bütün işleri görmek ile başını qatdı ve heç ne haqqında düşünmemeye çalışdı. Bahardan dünen etdiyine göre üzr isteyecekdi. Bele olmazdı. Her ikisinde de günah var idi ve Yaşar da öz etdiyi sehvi yaxşı başa düşürdü. O her zaman öz telesik ittihamları ile Baharı incidirdi. Elbetde, bu defe Bahar etmişdi sehvi, lakin öz yoldaşına fahişe damğası qoymaq kişilikden sayılmırdı. Nuray ile yaşananlar ona ders olmaq evezine Yaşarı tam bir heyvana çevirmişdi. Ancaq bir il erzinde düşünmeye çox vaxtı olmuşdu ; indi o ikili münasibetlerde tekterefli günah olmadığını bilirdi. İşde bütün günü bunu fikirleşdiyi halda Bahar ile görüşmek meqamı yaxınlaşdıqca o qaçış yolu axtarırdı. Onunla danışa bilmeyeceyini hiss edirdi. Bele tez bağışlaya bilmeyeceyini başa düşürdü. Eve geri qayıdanda Bahar yatırdı . Bu Yaşara el verdiyi üçün onu oyandırmamağa çalışdı ve seher yoldaşı oyanmadan evden çıxıb işe yollandı. Bahar da öz növbesinde heç ne olmamış kimi işe getmişdi. Belelikle onlar ikisi de hefte sonuna qeder bu oyunu uzatmaq qerarına gelmişdiler. Bu zaman erzinde düşünmeye vaxt tapdıqları üçün bele gedişat ikisi üçün de elverişli idi. Özünü bu gün erzinde de işine hesr eden Yaşar ütün işlerini yerbeyer edib ofisden çıxanda axşam idi. Maşını heyet darvazasının qarşısında saxlayıb enende öz adını yad ses ile eşidib ayaq saxladı. Çevrilende tanımadığı biri onun qarşısında dayanmışdı. Ortayaşlı ve dolubedenli adamın eynindeki forma polis işçisi olduğundan xeber verirdi. -Yaşar müellim, salam. Yaşar ona doğru uzanmış eli ne baş verdiyini başa düşmeyen üz ifadesi ile sıxdı ve salamlaşdı. -Bağışlayın ki, bele gec narahat edirik sizi. Bu mektub size çatmalıdır. Yaşar polis işçisinin ona doğru uzatdığı zerfi eline aldı ve üzerinde qeyd olunmuş ünvanın onların evinin , adın ise heyat yoldaşının olduğunu gördü. Bu mektubu polis

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>