bilir ki,men nece sevindim Aylinle menim uşağım olacağına.
-Sara nece olacaq? - Selimin kefini pozmaq istemese de,mecbur idi bunu soruşmağa. Bu da bir heqiqet idi ki,Sara da hamiledir.
-Offf. Bilmirem. Bilmirem,- Çipsini divana qoyub ayağa qalxıb başını tutdu,- Sara ile ayrılmışam,düzdür. Amma Aylin qebul edermi meni,onu bilmirem.
-Sen Sara ile ayrılmısan?-Samir bunu bilmediyi üçün teeccüblendi.
-He,Samir. Saraya da haqsızlıq idi bu.İndi anlayıram ki, men onu sevmirem. Sevmemişem de, eslinde. Heyif ki, men bunu çox gec anladım, Samir. Heyif.
-Sakitleş,dostum... Gel, otur, - ayaq üste olan Selim oturdu, - Ayline danış her şeyi. Gecikdirme. Sabah ilk işin bu olsun.
-Yaxşı. Düz deyirsen. Deyecem.
-Mene bax. Sabah Elşenin toyudur. Ora gedeceksen?
-Ay da..Menim tamam yadımdan çıxıb o. Mütleq getmek lazımdır.
-Ela. Onda ele orda, ya da ondan sonra etiraf ele. Men de sabah toydan önce Nigarın iş yerine gedib orda ona evlenme teklif edecem. Hamının içinde.
-Eminsen? Hamının içinde?.. Mence, teklikde et. Razı olmasa birden.
-Hamı bilsin ki, onu sevirem, Selim. Qebul etmese de, eybi yoxdu. Onu çox sevirem. Qelbinde olan, ruhunda olan yaralarına derman olmaq isteyirem men. Meni sevene qeder gözleyecem onu.
Selim gülümsedi:
-Sene sevgi çox yaraşır, dostum. Ümid edirem,Nigar da sene eyni sevgi ile cavab verer.
***
Aylin Nigarın qalmasına tekid etse de, Nigar qalmaq istemedi. Özüne başqa ev tapacağını dedi. O vaxta kimi de Samirin dostunun otelinde qalacaqmış. Nigar getdikden sonra Aylin özüne qehve demleyib televizoru yandıraraq divanda oturdu. Kanalları çevirib maraqlı bir veriliş tapıb baxmağa başladı. Selim hele de eve gelmediyi üçün fikrini cemleye bilmeyib pencereye yaxınlaşdı. Selim hele göze görünmürdü."Yeqin,Saranın yanındadır." Düşündüyünden narazı qalaraq qaşqabağını sallayaraq yeniden divanda oturdu. Soyumuş qehvesinden bir qurtum aldı.
Selim Samirle sağollaşıb evin yolunu tutdu.Bu defe maşınını qapının önünde saxladı.Bilirdi ki,Aylin indi divanda

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>