döyecleyirdi.
-Men de sehv edirem. Men de ezab çekirem. Ne isteyirsiniz axı menden, ne? Eger isteyirsense , o zaman boşanaq , istemirsense ,boyun eyib seninle, senin şertlerin ile yaşamağa davam edirem. Vallah bezmişem, vallah. Döze bilmirem artıq.
Bahar qüruru kimi çöken sebrine qarşı çıxa bilmeden elleri ile üzünü örtüb için-için ağlamağa başlayanda esebden dişlerini bir-birine sıxıb , hirsli nezerlerini oğlundan çekmeyen Fateh yaxınlaşıb gelinini çiyinlerinden qucaqladı ve eve apardı.
Bahara defelerle hemişe destek olacağını, qorxmadan öz qerarını özü vermesi lazım olduğunu dese de, Bahar boşanmaq istemediyinde qerarlı idi. Yaşar özü isteseydi razı olacaqdı, lakin bele bu onun üçün lazım deyildi . Fateh oğlu ile bu barede ciddi söhbet etdi. Yaşar da Bahar ile boşanmayacağı fikrinde qeti idi. Fateh bir müddet ikisini de rahat buraxmağı qerara aldı. Bir az oğluna şans vermek isteyirdi. Bilirdi , elbetde bilirdi ki, Yaşar üçün bu artıq idi, hatta lazımsız idi. Ona şans deyil ceza vermek gerek idi. Amma bir ata olaraq da , bir qayınata olaraq da bunun en doğru yol olduğunu düşünürdü. Ne yalan deyeydi axı, o özü de bu evliliyin bitmesini istemirdi. Yaşarın Baharı incitmesini istemese de , oğlunun ayrılıqdan sonra daha çox qeddarlaşacağını bilirdi. Üstelik Yaşar bundan önce de uğursuz izdivacın qurbanı olmuşdu. Bir daha eyni şeyleri yaşamasını istemezdi.
Bir hefte erzinde Yaşar onu dindirmek istemeyen Bahar ile danışmağa cehd göstermedi, lakin bu ele de uzun çekmedi ve bir gün dolabdan geyim seçerken hamam otağından çıxan yoldaşını görüb el saxladı. Ne ise demek çetin idi. Bahar onun üzüne bele baxmırdı. İlk olaraq duruxsunsa da sonra keçib güzgünün qarşısında oturdu ve nem saçlarını daramağa başladı.
-Bahar , -dedi Yaşar ,ondan cavab almayacağını bilse de. - Bahar, eger bele olacaqdısa, eger bir evde iki yad insan kimi yaşamağa qerar alacaqdıqsa ,niye boşanmaq istemediyini dedin?
Bahar dinmedi. Gözleri güzgüdeki özüne dikilmiş, ellerinden biri saçlarına sığal

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 12 >>