istemişdi. Bahar dayandı ve ona teref çevrildi.
-Men, -dedi o. Sesi titredi. Gözleri onsuz dolmuşdu. -İcaze isteseydim ,onun yanına getmek istediyimi deseydim, icaze verecekdin? He, Yaşar? Verecekdin?- başını bir neçe defe inkar ile yelledi. - Heç vaxt. Mesele ondadır ki, Yaşar, sen mene inanmırsan, heç vaxt inanmamısan ve bundan sonra da inanmayacaqsan. Men...men axmaq ise hemişe ümid ile sene şans verirem. Her defe eyni palçığa ayağımı basıram . Sen her defe mene düzelmeyeceyini sübut edir, men ise yene inanmaq isteyirem.
Elinin tersi ile göz yaşlarını silib qapıdan çıxdı. Yaşar heç ne demedi. Deye bilmedi. Deyile bilecek her şey deyilmişdi.
Belece günler bir -birini evez edir aya çevrilirdi. Baharın son günler bütün problemlerinin üzerine biri de elave olunmuşdu. Artıq küt baş ağrıları ile beraber bütün günü onu qarabaqara izleyen ürekbulanma imkan vermirdi ki, o, keskin qoxulu erzaqlara yaxın dursun. Elvin keçmiş aşpaz kimi bütün yemek işini öz üzerine götürmüşdü.Bahar sırf evden çıxmaq üçün her gün işe gelse de, sadece qıraqda dayanıb menyu baresinde lazım olanları Elvine izah edir , meslehetler verirdi. Bir neçe gün davam eden bu durum keçmek bilmediyi üçün Bahar hekime getmek qerarına geldi ve bir gün evde heç kime xeber vermeden birbaşa xestexanaya yollandı. Qan analizlerinin cavabı sehere melum olacağı üçün günün növbeti hissesini şeherde gezdi. Fikirleri çox qarışıq idi. Bu günler erzinde o qeder şey yaşamışdı ki, aylıq tsikılının iki heftedir gecikdiyinin ferqine varmamışdı. Bahar bunu xatırlayanda simptomların analizlerden önce verdiyi xeberi şok ile qarşıladı. Eli özünden asılı olmayaraq hele içerisinde embrion daşıyan qarın sethine toxundu. O ,hamile idi? Bu heqiqet ola bilerdimi? Üzü gülümsedi. Gözleri doldu. Belke de bu qeder hessaslığının sebebi de hele varlığından tam emin olmadığı bu möcüze idi.Bahar özünü xatırlayandan her zaman bir qadını esl qadın eden, ona esl qadın xoşbextliyini vere bilecek yegane hissin analıq hissinin olduğunu

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>