Artıq saat 12-ni gösterirdi. Selim derin nefes alaraq bir neçe defe meşq etdiyi mahnı ifa etmeye başladı:

Bu gün senin ad günündür.
Ne arzun varsa ,heyata keçsin.
Heyat seni sevsin.
Bu gün senin ad günündür.
Her zaman bele teravetli qal,
Deyişme, sevgilim.
Ne yaxşı ki varsan sessiz heyatımda.
Reng qatırsan ömrüme,
Ağ qara dünyama.
Ne yaxşı ki varsan,varlığınla yaşadırsan.
Seni verene qurban,
Allah qismet elesin birge yaşlanaq.

Sese Aylin yerinden dik atılaraq önce telefonunun zeng çaldığını düşünse de, telefona baxanda sesin telefon sesi olmadığını, daha gur çıxdığını görüb teeccüblendi.
-Bu ne sesdir bele? - deyerek eynine gece xalatını geyinib celd pencereden aşağı baxanda Selimi görüb teeccüblendi,amma eyni zamanda sevindi de. Pencereden Selimi izleyerek göz yaşlarına hakim ola bilmeyib qaçaraq bayıra çıxıb Selimin qarşısında dayanıb heyranlıqla onu izlemeye başladı. Selim ise Aylini qarşısında görüb daha da sevinerek oxuyurdu. Selim ifasını bitirib Aylinin elinden tutaraq gözlerine baxıb heyecanla sözüne başladı.
-Sevgilim! Aylinim! Seni sevdiyimi ne qeder desem de,bes etmez. Yene de deyirem, seni sevirem,-Aylinin gözünden yaşlar axmağa başladı,-Senin gözünde bax hemişe bele sevinc göz yaşları olsun. Ad günün mübarek,ömrümün menası.Seninle heyatım deyişdi,övladımız dünyaya gelende ise mükemmel olacaq. Yaxşı ki varsan. Heyat yoldaşım,-deyerek elini Aylinin qarnına toxundurdu. Sonra Aylinin nemli baxışları altında cibinden üzük qabı çıxardıb açaraq Aylinin barmağındakı üzüyü çıxartdı, - bu üzük artıq senin evlilik üzüyün deyil, - deyerek diger üzüyü Aylinin barmağına keçirtdi, - Artıq senin üzüyün budur, - deyib Aylini alnından öpüb qucaqladı. Saçlarının qoxusunu ciyerlerine çekerek:
-Varlığın meni sevindirir. Esla meni tek qoyma,-dedi.
-Selim, - deyerek Aylin Selimi bütün gücü ile qucaqladı,-men seni esla tek qoymaram. Men seni senden de çox sevirem,-deyib yeniden ağlamağa başladı.
-Aylin, sen ne qeder ağlayırsan? Besdir! - deyib Aylinin

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 12 >>